Trio in Solo

Om een beetje de hersens te blijven trainen zijn we de dag rustig aan begonnen met puzzelboekjes in de tropisch aangelegde tuin bij de cottage. Met af en toe, tussen de bewolking door, wat uitzicht over het dal en de omringende bergen.
In de middag brachten we een bezoekje aan een kleine erotische tempel hier op de berg. Althans volgens de beschrijving, want wij hebben weinig erotisch kunnen ontdekken. Het volgende plan was een bezoekje aan de stad Solo, waar een batik-museum is en volgens de folder ook leuke winkelstraatjes en een gezellig pleintje met restaurantjes zou zijn. Onze chauffeur had geen idee waar dat dan zou moeten zijn, dus moest meerdere keren de weg vragen.
Het batik-museum vonden we en kregen een rondleiding langs verschillende stijlen batikpatronen en een kijkje op de werkplaats waar tientallen.mannen en vrouwen met het priegelwerk van de patronen verven bezig waren.
De winkelstraat vinden bleek lastiger, maar uiteindelijk toch wat winkels gevonden waar we ons vreselijk hebben uitgeleefd en flink aan het (om)rekenen waren met de prijzen. Aangezien we de dagen en tijd al een beetje kwijt zijn en we ons steeds afvroegen hoe laat het eigenlijk is hebben Ray en Natas een horloge gekocht voor een paar euro. Ray nog een paar slippers voor 3,20 euro en pakjes sigaretten voor 1 euro. Lekker shoppen :)
Na deze 'dure' uitgaven zochten we nog wat te eten. Na wat struinen door de straten en geen restaurant te vinden, belanden we in een straatje vol eetkarretjes zoals je die hier heel veel ziet.
We wilden ons er eerst niet aan wagen, maar nu toch gedaan. En geen spijt. Heerlijk gegeten, weer nieuwe gerechten leren kennen, zoals gebakken banaan met geraspte kaas en hagelslag. Vreemd maar wel lekker. En bakmie met hete pepers (waarvan Richard dacht dat de rode stukjes paprika was). En dat alles bij elkaar voor nog geen 5 euro.
Inmiddels hebben we de indonesische menukaarten aardig leren lezen, dus kunnen thuis bij de toko als echte kenners de bestelling plaatsen.