Slingerweg
Blijf op de hoogte en volg Richard&Natascha
28 Oktober 2014 | Madagascar, Antsirabe
We laten de stad Fianarantsoa achter ons en rijden door het hoogland naar Ambositra. Het is fris en bewolkt en af en toe valt er wat lichte regen. De route is lang en heeft heel veel bochten.
In dit berggebied wordt nog meer landbouw bedreven. De bergen die ooit vol stonden met bomen zijn platgebrand om er rijst en andere gewassen op te verbouwen. Van bovenop de berg tot onder in de dalen, zover we kunnen kijken zien we terrassen met strakke rijtjes beplanting. De velden bovenop zijn nu kaal, waardoor het landschap dor en rood is. Onderaan de berg is het meeste water en daar zijn de terrassen dan ook fel groen en wordt er volop gewerkt. Met een schoffel of met 2 ossen voor de ploeg werken ze de kleigrond los en plaatsen vervolgens nieuwe stekjes strak langs een gespannen lijntje.
Langs de weg verkopen de mensen hun producten vanuit gammele hokjes of al lopend langs de weg.
Ook zien we weer heel veel bakstenen, die hier uit de klei gevormd worden en langs de weg gebakken.
De huizen zijn hier dan ook allemaal van baksteen met vaak een tweede verdieping, een balkonnetje en twee dakkapelletjes op het met ronde bakstenen bedekte dak. Sommige huizen zien er zelfs nog beter uit door de blauw geverfde luiken en dakrand.
De weg die wij volgen kronkeld door de bergen heen tot we een stop maken in Ambositra. Het plaatsje staat bekend om het houtsnijwerk. We brengen dan ook een bezoek aan een mannetje die een demonstratie geeft van priegelig figuurzagen met verschillende kleuren hout, waarna hij de stukjes inlegt in een houtplaat en er een mooi schilderij ontstaat.
We lopen de vele winkeltjes met houtsnijwerk af op zoek naar een mooi souveniertje.
Dan gaat de route verder door nog meer bochten en eindigd bij de stad Antsirabe. Hier is het een drukte op straat door de grote groepen kinderen in blauwe schorten die net uit school komen, de riksja's met de blootvoets rennende mannetjes ervoor, taxibrousses en franse auto's met als duidelijke favoriet de Renault 5.
Net buiten de stad ligt Guesthouse Madalief waar we verblijven. Een nederlandse vrouw heeft hier een stichting opgericht om de kansarme kinderen te helpen. Even verderop is bijvoorbeeld met de steun van het hotel een school geopend. Een goede plek om te verblijven, want zo dragen wij ook ons steentje bij.
Nadat we bij kaarslicht hebben gegeten, omdat de stroom was uitgevallen, hebben we nog even met de eigenaresse gekletst over de grote verschillen en voor en nadelen van Nederland en Madagascar en is het nu tijd om naar bed te gaan.
In dit berggebied wordt nog meer landbouw bedreven. De bergen die ooit vol stonden met bomen zijn platgebrand om er rijst en andere gewassen op te verbouwen. Van bovenop de berg tot onder in de dalen, zover we kunnen kijken zien we terrassen met strakke rijtjes beplanting. De velden bovenop zijn nu kaal, waardoor het landschap dor en rood is. Onderaan de berg is het meeste water en daar zijn de terrassen dan ook fel groen en wordt er volop gewerkt. Met een schoffel of met 2 ossen voor de ploeg werken ze de kleigrond los en plaatsen vervolgens nieuwe stekjes strak langs een gespannen lijntje.
Langs de weg verkopen de mensen hun producten vanuit gammele hokjes of al lopend langs de weg.
Ook zien we weer heel veel bakstenen, die hier uit de klei gevormd worden en langs de weg gebakken.
De huizen zijn hier dan ook allemaal van baksteen met vaak een tweede verdieping, een balkonnetje en twee dakkapelletjes op het met ronde bakstenen bedekte dak. Sommige huizen zien er zelfs nog beter uit door de blauw geverfde luiken en dakrand.
De weg die wij volgen kronkeld door de bergen heen tot we een stop maken in Ambositra. Het plaatsje staat bekend om het houtsnijwerk. We brengen dan ook een bezoek aan een mannetje die een demonstratie geeft van priegelig figuurzagen met verschillende kleuren hout, waarna hij de stukjes inlegt in een houtplaat en er een mooi schilderij ontstaat.
We lopen de vele winkeltjes met houtsnijwerk af op zoek naar een mooi souveniertje.
Dan gaat de route verder door nog meer bochten en eindigd bij de stad Antsirabe. Hier is het een drukte op straat door de grote groepen kinderen in blauwe schorten die net uit school komen, de riksja's met de blootvoets rennende mannetjes ervoor, taxibrousses en franse auto's met als duidelijke favoriet de Renault 5.
Net buiten de stad ligt Guesthouse Madalief waar we verblijven. Een nederlandse vrouw heeft hier een stichting opgericht om de kansarme kinderen te helpen. Even verderop is bijvoorbeeld met de steun van het hotel een school geopend. Een goede plek om te verblijven, want zo dragen wij ook ons steentje bij.
Nadat we bij kaarslicht hebben gegeten, omdat de stroom was uitgevallen, hebben we nog even met de eigenaresse gekletst over de grote verschillen en voor en nadelen van Nederland en Madagascar en is het nu tijd om naar bed te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
