Palulu

We hebben als een blok geslapen in ons tentje. De relaxte sfeer hier nodigt uit om lekker te ontspannen, dus dat doen we vandaag dan ook. Eerst een ontbijtje in de 'woonkamer' aan de voorkant van het campingterrein, waar Donovan en Iris met hun kinderen ook zijn. Ook hier is de sfeer lekker ongedwongen en kan je vrij je gang gaan alsof je thuis bent. Harige Harrie laat zich bovenop de balk van het afdak ook nog regelmatig zien. Harige Harrie is een dikke vogelspin die hier woont, maar altijd alleen bovenin bij het dak rondloopt en nooit naar beneden komt. Zolang hij zich daar aan houdt vinden wij het goed.

We moeten wel nog even onze smerige zooi oplappen, dus moeten we even met onze kleren van gisteren, een sopje en een waslijntje in de weer en de zon doet de rest.

We hadden eerder al gemerkt dat het bijna zo is dat iedereen in Suriname elkaar kent. En nu krijgen wij ook die indruk. Donovan, die met zijn Duitse vrouw eigenaar is van de camping, was eerder al onze chauffeur naar het beginpunt van de kajak tocht.  En nu blijkt de nieuwe campinggast Katherine te zijn, onze reisagent uit Paramaribo.
Ze is hier met haar dochter en een vriendin ook een nachtje.

'S middags volgen we een van de zandpaadjes door het bos die uitkomt bij de kreek.  Alsof je in het centrale hoofdgebouw van Centerparks staat met zo'n tropisch uitziend stroompje, maar dan in het echt en groter. Een kronkelige kreek tussen de dichte bossen van palmen en exotisch groen met her en der een verscholen houten platform of zandstrandje waarvan je zo het water in kan.
Het wordt ook gebruikt door dagjes mensen, maar wij vinden nog een rustig stukje op een eilandje tussen de kreek en frissen ons op in het water. Het is eerst wel even wennen, want net op de rand van het water zien we nog een grote spin en je weet niet wat er allemaal nog in het water zit want het is zo bruin dat je niets kunt zien. Maar het koele water is wel lekker. Op de weg terug zien we nog een dicht spinnenweb in de vorm van een hangmat van bijna een meter breed met heel veel kleine spinnetjes erin.

Tegen de avond wordt het heel snel donker, dus een kampvuurtje stoken komt om 6 uur al goed van pas. Niet voor de warmte, maar wel voor wat sfeerverlichting. Bij het houtsprokkelen loop ik nog bijna met mijn hoofd in zo'n hangmat-spinnenweb, maar zie hem gelukkig net op tijd. De boomstammetjes zitten ook nog vol met termieten die venijnig kunnen bijten zoals Richard heeft ervaren die tot bloedens toe door een termieten-soldaat werd gebeten. Kortom, je moet hier echt niet bang zijn voor beestjes. Maar er zijn ook leuke zoals felgekleurde vogels, vlinders, kikkers en vuurvliegjes. En er zijn hier geen muggen!

Voor het avondeten melden we ons weer bij Donovan die weer een lekker maaltje heeft klaargemaakt en kletsen nog wat onder het genot van wat Parbo biertjes. We moeten met deze temperaturen tenslotte wel genoeg drinken.
Daarna zeggen we Harige Harrie gedag en gaan nog even bij het kampvuur zitten terwijl het ondertussen ligt spettert.  Maar met deze heerlijke warme temperaturen zijn die paar druppels totaal niet vervelend.