Safari te paard

De dag begon bewolkt, dat beloofde niet veel goeds. Maar het mandje met koffie en koekjes dat naar onze lodge werd gebracht maakte al veel goed. Heerlijk wakker worden.

Om alle geweldige safari's vanuit de auto met een topper af te sluiten gaan we vandaag te paard! De ultieme manier om de natuur in te gaan en echt midden tussen de dieren te komen.
Maar niet zo fijn als het regent, en dat is inmiddels zo. We hebben toch de hele dag de tijd, dus stellen het ritje nog even uit. Dan maar eerst rustig ontbijten.

Als de regen is gestopt en de lucht opgeklaart gaan we naar de stallen. Paarden behoren niet tot de grote verscheidenheid aan dieren in Oeganda en paardrijden is nou niet bepaald bekend onder de Oegandezen. Deze lodge is dan ook maar een van de 2 plekken in het hele land waar je kan paardrijden. Behalve dat de lodge ontzettend mooi is op een geweldige lokatie, was dat dan ook de reden dat we hier wilden verblijven. Als het even kan proberen we tijdens een reis wel een ritje te maken om zo het landschap op een andere manier te zien. Even anders hobbelen.

2 Paarden zijn voor ons gezadeld. Voormalige racepaarden uit Kenia. Dat beloofd wat.
Samen met 2 gidsen vertrekken we, zo de savanne op. Al snel zien we de eerste dieren en die zien ons. Ze schikken wel, maar later dan dat je er met de auto rijd. We lopen langs de antilopen en de zebra's. Toch wel heel bijzonder. En weer zo'n moment waarvan we kort geleden nooit hadden gedacht dat ooit mee te maken. Op het paard ben je echt midden in de natuur. Al hobbelend over de vlakte en af en toe een helling over genieten we van de rust om ons heen. Als we even stilstaan vlak bij een groep zebra's en buffels voor een fotomomentje lopen de zebra's net weg, maar komen de buffels erg nieuwsgierig met de neuzen omhoog op ons af. Uitkijken voor die beesten, ze kunnen zomaar ineens aanvallen dus wij zijn weg.
Wanneer we de teugels korter pakken weten de paarden het al... even een drafje of galop. Vooral bij de galop komt het race instinct naar boven en willen ze graag harder als ze de kans krijgen.

Na bijna 3 uur rijden splitsen we het laatste stuk op. Richard pakt met een van de gidsen  de kortste, rustige weg terug naar stal en de andere gids gaat met Natascha nog even de savanne over. Even de beentjes strekken en zien wat die racepaarden echt in zich hebben. Na de eerste lange galop lijkt mijn paard pas echt opgewarmt en wakker. Hij wil meer. En ik ook, dus gaan we nog een paar keer. Aan het eind wordt het pas echt racen, want de lucht wordt onheilspellend donker. Het lijkt er op dat we net op tijd terug zullen zijn bij de stal.
Richard is er al, maar net als ik het terrein opkom barst het onweer en de hoosbui los en durft mijn paard niet meer verder. Met enige moeite krijgen we het paard naar zijn stal en onszelf onder het afdak. Wat kan je nat worden in 1 minuut!
Doorweekt en een beetje koud, maar met een dikke glimlach op ons gezicht gaan we terug naar de lodge om op te warmen met een kop warme thee. Wat een top ervaring weer en mooie adsluiter van de safari's.

De vrije middag die we in de zon wilden besteden, gaat hem niet worden. Maar evengoed zitten we hier op een geweldige plek. Alles is open en aan alle kanten is een fantastisch uitzicht. Zelfs als het regent.
Het is gewoon lekker om nog even te genieten van deze mooie plek, midden in de natuur en ondertussen al wat foto's en herinneringen op te halen van de hele reis.
En uiteindelijk werd het weer droog.
Vlak voordat we voor het diner aan tafel willen gaan komen de bushbaby's weer tevoorschijn, op zoek naar banaantjes. Zo leuk om nog een keer te zien, het eten kan wel even wachten.

We hebben Shindishi uitgenodigd om mee te eten. Meestal eet hij ergens anders aangezien hij maar een heel klein budget per dag heeft. Maar wij stonden er op dat hij bij ons zou aanschuiven zodat we hem vast konden bedanken en nog even konden praten over de leuke momenten van deze reis.

Voor een laatste nacht in deze mooie omgeving lopen we naar onze tent boven op de rots. Het is zo mooi hoe de lodge hier met de natuur gecombineerd is.
Echt letterlijk lopend op de enorme rots komen we bij de ingang. Zelfs in de badkamer steekt de rots door de muur heen.
In de tent met hor-ramen rondom voelen we de frisse buitenlucht en horen we elk geluidje buiten. Het is lekker dat we hier 3 nachten hebben en er echt van kunnen genieten. Maar net nu we ons helemaal thuis gaan voelen moeten we bijna weg. Morgen de laatste dag.

De kikkers en insecten geven ons een afscheidsconcert met plingel, tjiep en bloob geluidjes waar we heerlijk op slapen.