Sneeuwpret
Blijf op de hoogte en volg Richard&Natascha
09 Januari 2018 | Zweden, Lannavaara
Alsof er nog niet genoeg lag, heeft het vannacht nog gesneeuwd en maken we 's ochtends de eerste verse sporen in de poeder.
De sneeuw hier is zo droog dat het wegstuifd als je blaast.
Deze ochtend krijgen we een nieuwe herkansing en kunnen nog een tochtje maken op de sneeuwscooter.
Dus alle dikke kleren weer aan en gas d'r op. Inmiddels hebben we het goed door en moet je vooral niet te langzaam gaan, want dan gaat het sturen zwaar.
We zijn met een klein groepje die dit kennelijk ook niet voor het eerst doen. Maar het is evengoed best inspannend, dus koud heb je het niet als je aan het stuur zit.
We glijden het meer over, kruisen een rivier, over het moeras en dan slingerend tussen de bomen door. Het zal best, maar alles is bedekt met meters sneeuw dus zien wij alleen maar wit en heb je geen idee waar je overheen glijd.
Wat we wel zien zijn wilde rendieren die met hoge sprongen door de diepe sneeuw proberen te komen. Of voor ons uitrennen op het pad, want dat loopt voor hun ook makkelijker.
Tenslotte rijden we de berg op, nou ja, grote heuvel om van het uitzicht te genieten.
Het was flink bewolkt, maar boven aangekomen is het toch opgeklaard en hebben we daadwerkelijk uitzicht. Een eindeloze wereld van glooiend wit poeder.
Na de lunch gaan we weer op pad, maar nu met de natuurlijke krachten.
Een grote groep honden wacht ons luidruchtig en ongeduldig op. Onze slee staat klaar met 6 dol enthousiaste honden in het span. Als het anker niet in de grond zit en je voeten niet op de rem, dan zijn ze al weg voordat jij er klaar voor bent.
Dus 1 kruipt in de winddichte zak in de slede voorop, warm onder een rendiervel en de ander staat achterop.
Het is een heerlijk relaxte ervaring. Zodra de honden mogen rennen stopt het geblaf en genieten we van de stilte. De slee glijdt soepeltjes door de sneeuw en het enige wat je moet doen is af en toe remmen, anders gaan ze te hard. Halverwege maken we een korte stop met een warm drankje. De honden eten sneeuw om een beetje af te koelen en hebben even tijd om uit te rusten.
Ook al is het midden op de dag, de zon gaat alweer onder en zo hebben wij tijdens de tussenstop mooi de gelegenheid om te genieten van de paars, roze kleuren in de lucht.
Totdat de honden de rust verstoren door als wolven te gaan janken. 1 Begint en dan volgt de rest, wat een kabaal. Het is weer tijd om te rennen. We wisselen van positie en gaan in het donker op de terugweg. Slechts verlicht met onze hoofdlampjes vinden we de weg weer terug naar de lodge.
Weer een mooie belevenis waar we nog lang van na kunnen genieten. In ieder geval tot vanavond, want dan gaan we nog een keer op pad. Maar dan geen scooter of honden, maar op eigen kracht door de sneeuw ploegen met tennisrackets onder de voeten.
Dan zullen we het ook vast niet koud hebben.
PS Heb een foto toegevoegd. Dan kan je zien hoe het eruit ziet als wij het Noorderlicht bekijken.
En Matt, ze hebben Hot Toddy en Glögg, maar geen idee wat het is en of het lekker is. Warm wordt je er vast wel van.
De sneeuw hier is zo droog dat het wegstuifd als je blaast.
Deze ochtend krijgen we een nieuwe herkansing en kunnen nog een tochtje maken op de sneeuwscooter.
Dus alle dikke kleren weer aan en gas d'r op. Inmiddels hebben we het goed door en moet je vooral niet te langzaam gaan, want dan gaat het sturen zwaar.
We zijn met een klein groepje die dit kennelijk ook niet voor het eerst doen. Maar het is evengoed best inspannend, dus koud heb je het niet als je aan het stuur zit.
We glijden het meer over, kruisen een rivier, over het moeras en dan slingerend tussen de bomen door. Het zal best, maar alles is bedekt met meters sneeuw dus zien wij alleen maar wit en heb je geen idee waar je overheen glijd.
Wat we wel zien zijn wilde rendieren die met hoge sprongen door de diepe sneeuw proberen te komen. Of voor ons uitrennen op het pad, want dat loopt voor hun ook makkelijker.
Tenslotte rijden we de berg op, nou ja, grote heuvel om van het uitzicht te genieten.
Het was flink bewolkt, maar boven aangekomen is het toch opgeklaard en hebben we daadwerkelijk uitzicht. Een eindeloze wereld van glooiend wit poeder.
Na de lunch gaan we weer op pad, maar nu met de natuurlijke krachten.
Een grote groep honden wacht ons luidruchtig en ongeduldig op. Onze slee staat klaar met 6 dol enthousiaste honden in het span. Als het anker niet in de grond zit en je voeten niet op de rem, dan zijn ze al weg voordat jij er klaar voor bent.
Dus 1 kruipt in de winddichte zak in de slede voorop, warm onder een rendiervel en de ander staat achterop.
Het is een heerlijk relaxte ervaring. Zodra de honden mogen rennen stopt het geblaf en genieten we van de stilte. De slee glijdt soepeltjes door de sneeuw en het enige wat je moet doen is af en toe remmen, anders gaan ze te hard. Halverwege maken we een korte stop met een warm drankje. De honden eten sneeuw om een beetje af te koelen en hebben even tijd om uit te rusten.
Ook al is het midden op de dag, de zon gaat alweer onder en zo hebben wij tijdens de tussenstop mooi de gelegenheid om te genieten van de paars, roze kleuren in de lucht.
Totdat de honden de rust verstoren door als wolven te gaan janken. 1 Begint en dan volgt de rest, wat een kabaal. Het is weer tijd om te rennen. We wisselen van positie en gaan in het donker op de terugweg. Slechts verlicht met onze hoofdlampjes vinden we de weg weer terug naar de lodge.
Weer een mooie belevenis waar we nog lang van na kunnen genieten. In ieder geval tot vanavond, want dan gaan we nog een keer op pad. Maar dan geen scooter of honden, maar op eigen kracht door de sneeuw ploegen met tennisrackets onder de voeten.
Dan zullen we het ook vast niet koud hebben.
PS Heb een foto toegevoegd. Dan kan je zien hoe het eruit ziet als wij het Noorderlicht bekijken.
En Matt, ze hebben Hot Toddy en Glögg, maar geen idee wat het is en of het lekker is. Warm wordt je er vast wel van.
-
09 Januari 2018 - 21:35
Annie Noordhout:
Hoi lieverds , dit was weer een schitterende dag voor jullie weer drie geweldige avontuurlijke dingen meegemaakt. Jullie worden steeds handiger met de sneeuwscooter en dan die trip met de honden wat zal dat een geweldige en mooie ervaring zijn geweest zowel voor jullie en fijn voor de honden.
En dan de avond mooi afsluiten met de tennisrackets niet te geloven kan het nog mooier, we zijn nu al benieuwd wat jullie morgen gaan meemaken.
Veel liefs Ruan. -
09 Januari 2018 - 21:45
Angonita:
Hoi sneeuwgenieters.
Klinkt weer geweldig mooi en avontuurlijk wat jullie beleven. Gelukkig de scootertocht nog eens kunnen doen en nu zonder storing.
Wat een bijzondere ervaring ook met de sledehonden. Zij bepalen dus de route en snelheid. Hoe mooi allemaal. En dan gelukkig ook nog genieten van het noorderlicht. Jullie hebben het weer goed voor elkaar. Wat voor moois kunje nog meer wensen!
Liefs, Roan -
10 Januari 2018 - 11:20
MATT:
Hai levensgenieters, jullie halen er ook echt alles uit wat er in zit, geweldig! Wat weer een geweldige ervaring om zo'n tocht te maken met de sleehonden, en dan zo door die prachtige natuur te mogen glijden, en daar dan 1 mee te zijn, dat is wel heel bijzonder! Een Hot Toddy klinkt wel heel aantrekkelijk om te proberen! Op naar het volgende avontuur, veel plezier! Groetjes Matt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
