Smelly Seals

Langs Skeleton Coast zijn we richting het noorden gereden om een tussenstop te maken bij Cape Cross. Dit was een goede weg wat op asfalt leek, maar samengeperst zout bleek te zijn. Skelet Coast heeft zijn naam te danken aan de vele scheepswrakken die hier liggen en half verslonden zijn door het water en het zand.
Bij Cape Cross werden we verwelkomd door een hoop kabaal. Een zeerobben kolonie met soms wel 100.000 beesten. We hebben ze niet nageteld, maar het waren er heeel veel. En ook nog eens heel veel puppies die mekkerend als een geit om hun moeder roepen en schattig rondwaggelen, terwijl de moeders luid terug brullen en de mannetjes met elkaar vechten. Ze waren zo dicht bij dat je ze zou kunnen aanraken.
Een nadeel van deze zeerobben... ze stinken behoorlijk!
Na een tijdje moesten we weer verder en zijn we binnendoor naar de Brandberg gereden. Dat laatste deel was vreselijk hobbelig. Het leek wel of we over golfplaten heen reden.
Uitgetrild en al zitten we nu bij de White Lady of the Brandberg Lodge. Een enorme campsite tussen de bergen en bomen waar verder nog 2 andere stellen staan, dus weer erg rustig.
In dit gebied leeft de woestijnolifant en met bordjes wordt gewaarschuwd dat ze regelmatig over de campsite trekken. De drollen hebben we al zien liggen. We zitten langs een breed pad tussen de bomen klaar alsof de avondvierdaagse zo voorbij gaat komen. Maar tot nu toe is er alleen een rijtje koeien en een paar ezels voorbij gekomen.