In de bergen

Nog voor het ontbijt gaan we op pad voor een laatste gamedrive in Ishasha. De zon komt net op als een rode bal en er hangt een vage waas over de savanne wat het landschap een schilderachtig voorkomen geeft. Om foto's te maken van de zonsopkomst moet je heel snel zijn. In enkele seconden zie je hem omhoog steigen.
Alle antilopen  en buffels maken gebruik van de koele ochtend en zijn lekker actief. We zien weer een groep olifanten, waarschijnlijk dezelfde als gisteren, door de vallei trekken die net zo snel in de dikke bosjes verdwijnen. Dit waren waarschijnlijk de laatste olifanten die we hier gezien hebben.
Al speurend in de verte worden we ineens verrast door een hyena vlak voor ons. Hebben we hem toch nog gezien!
Op een drafje loopt hij weg en verdwijnt in de verte waar hij waarschijnlijk ergens een hol met soortgenoten in is gedoken.

Dan is het tijd voor ontbijt waarna we heerlijk rustig aan doen en zo gezellig met Shindishi zitten te kletsen dat we de tijd haast vergeten.
We moeten door naar onze volgende bestemming hoog in de bergen.
Hoewel het geen lange rit is zijn de wegen niet best. Maar we hebben geen haast en maken ook nog even tijd om onderweg in een dorpje te stoppen om even wat van het lokale leven mee te maken. Het is heerlijk om even op straat rond te lopen en wat kleine inkopen te doen bij lokale winkeltjes. Je wordt hier niet lastig gevallen en de mensen zijn zo aardig. Natuurlijk kijken ze wel naar ons, maar niet hinderlijk. Zo vaak zien ze hier geen blanken.

De weg gaat verder de hoogte in. Slingerend door de bergen, langs stijle hellingen vol landbouwgronden. Het geeft mooie uitzichten op het berglandschap dat er door de verschillende vlakken met diverse beplanting uitziet als een lappendeken. De hellingen zijn zo stijl dat het ons haast onmogelijk lijkt om hier op te verbouwen en te moeten werken. Maar de mensen kunnen niet anders.
Langs de weg zien we diverse aapsoorten in de bomen en boven de 2000 meter leeft hier een kameleonsoort die de lokale kinderen trots op een stokje laten zien. In de hoop dat je ze wat geld geeft.

Helemaal boven op de berg is onze lodge met een enorm uitzicht over de bergen begroeit met dikke bossen. Groene bergen tot aan de horizon. En daar komen we voor. Ergens daar in het dikke groene woud zitten ze verstopt. De stijle bergen en het dichte woud, wat niet voor niets 'impenetrable forest' heet zal ons een hele uitdaging geven. Het zal een behoorlijke pittige tocht van een aantal uren worden om ze diep in de bergen te bereiken. Maar al moeten we er kruipend naar toe, dat hebben we er absoluut voor over.
Want je hebt niet zomaar de kans om berg gorilla's te zien.

Alleen in dit kleine grensgebied van Oeganda, Rwanda en RD Congo leven er nog ongeveer 700. Ze worden ernstig bedreigd. Ons bezoek geeft ons een unieke kans om ze te zien, maar de dure permit die we hebben betaald steunt ook het behoud en tegelijk geeft het kansen aan de lokale bewoners. Want die leven vlak naast dit kwetsbare leefgebied van de gorilla en maken het met alle houtkap en landbouwgronden niet veel beter, dus dat moet zeker niet uitbreiden.

De mensen hier hebben een zwaar leven en hebben het niet breed, dat is duidelijk te zien. De lodge ligt midden in de berggemeenschap en zo hebben we de kans om 's middags even rond te lopen. Niet alleen het leed van de bedreigde dieren grijpt ons aan, ook dat van de mensen. Als we de kans hebben geven we graag ons geld uit op dit soort plekken waar het direct naar de mensen gaat. We komen langs een weeshuis waar de school net klaar is en de kinderen buiten spelen. Van een van de oudste kinderen krijgen we een rondleiding en zien de armoedige klaslokalen en slaapkamers. Als afsluiting doen de kinderen een dansje voor ons en dansen we met hen samen. Natuurlijk willen ze graag dat wij een donatie doen voor eten en nieuwe materialen. Maar wij hebben een ander plan bedacht waar meer mensen van profiteren. We zullen bij de lokale winkeltjes de spullen kopen en dan naar het weeshuis brengen. Dan verdienen er meerdere aan en weten we zeker dat het geld nuttig besteed wordt.
Maar dat komt later.
Eerst even rustig zitten en relaxen om goed uitgerust te zijn voor de tocht van morgen.
Hoog in de bergen is het 's avonds wat frisser en dus zitten we bij een knapperend haarvuur. Als enige gasten in de lodge hebben we een prive verblijf. Heerlijk rustig.
Het weer zit nog steeds mee en we hopen dat dat morgen ook zo is.
Dus 'fingers crossed' (of zoals ze hier zeggen: clossed, omdat ze de R niet goed uitspreken)
en heel hard hopen op mooi weer. En misschien ook op dat de gorilla's niet zo ver weg getrokken zijn, want dat scheelt ons weer in de tocht naar ze toe.