Adios Estancia
Blijf op de hoogte en volg Richard&Natascha
28 Oktober 2019 | Argentinië, Salta
Gelukkig vliegen we pas eind van de middag en dat betekent dat er nog genoeg tijd is voor een laatste rit.
Richard vond het daarentegen gisteren zo'n leuke rit dat hij het daarbij laat en vandaag nog even van de zon wil genieten. (En zijn billen rust kan geven.)
Maar die zon is helaas niet van lange duur. Van een strak blauwe lucht trekt het ineens helemaal dicht en zitten we in een dichte, vochtige mist. Voordat de paarden het hek uit lopen, snel nog even terug om een vestje te halen.
Maar mistig of niet, er moeten koeien gezocht worden.
Een groep van 54 jonge koeien moeten worden gevangen in een kraal.
Jammer dat Richard er juist nu niet bij is, want die had dit ook graag willen doen. Dus dan moet de gaucho het maar doen met de hulp van 4 meiden.
En zo snel als de mist opkwam, zo snel trekt het gelukkig ook weer open, dus dat maakt het weer wat makkelijker.
Omdat het mijn laatste dag is mocht ik een paard kiezen en rij op dezelfde als waar ik polo mee speelde. Een lief, energiek dier.
Maar ze lijkt nu in eerste instantie veel minder zin te hebben. Totdat we in de buurt van het poloveld komen, dan ineens gaat het tempo omhoog. Teleurgesteld en verbaasd kijkt ze om als blijkt dat we aan het veld voorbij gaan.
Totdat de koeien in zicht komen.
Als we eenmaal een aantal beesten gevonden hebben in het uitgestrekte land begint de gaucho druk te fluiten en roepen. We willen graag meehelpen alleen is het ons niet duidelijk welke kant hij de koeien op wil hebben.
En dus proberen de beesten via de bosjes en de hellingen aan alle kanten te ontsnappen.
Als het eenmaal wat duidelijker is wat de bedoeling is, duiken wij er achter aan door de bosjes en de hellingen op en af.
Dan zie je mijn paard ineens denken: Helaas geen polo, maar dit is ook een leuk spelletje! Ze wordt er erg enthousiast van en rent achter de koeien aan. Beetje jammer wel van de meest onhandige routes tussen takken en prikkelbosjes door.
Eerst weten we er een stuk of 20 in de kraal te drijven en daarna gaan we op zoek naar de rest. Uiteindelijk hebben we ze bijna allemaal. Er ontbreken er 3, maar niet zo gek dat we die op deze beboste lap grond niet kunnen vinden. Die komen een andere keer nog wel aan de beurt.
Maar wij laten ze met rust. Na een laatste ren-galop op volle snelheid waarbij de kiezels weer om de oren vliegen is het gaucho avontuur voorbij.
We nemen afscheid van deze leuke mensen en fantastische plek waar we even heel ver weg waren van de rest van de wereld.
Gelukkig is het nog lang niet helemaal over, want we vliegen door naar Salta voor nieuw avontuur.
En dan sta je zo ineens weer in een levendige stad dat de sfeer heeft van Zuid Europa met gebouwen in Spaans koloniale stijl, palmbomen, cipressen, kleurige bloemen en tussen de hoge bergketens en een temperatuur van maar liefst 37 graden.
We hebben onze siësta vandaag overgeslagen en daar was tijdens de vlucht van iets meer dan een uurtje ook geen tijd voor, en dat merken na de korte nacht van gisteren. Dus we zoeken in de nabijheid van ons gezellige boetiek hotel, eveneens in passende stijl, een restaurantje voor een snelle hap. Op de korte weg terug naar het hotel zijn we moe van de dag en loom van de warmte en komen met moeite het laatste stijle weggetje omhoog op.
Tijd voor een goede nachtrust.
-
30 Oktober 2019 - 14:28
Annie :
Zo dat was een druk laatste dagje daar voor jou Natas, toch nog cattle drive meer dan 50 stuks dat is niet mis. Geweldig dat je dat nog kon meemaken en dan nog een ren galop, de dag gaat snel en voor je het weet zitten jullie in het vliegtuig op naar Salta nieuwe bestemming veel plezier, Liefs Ruan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley