Iguaçu

Al vroeg worden we opgehaald om vandaag de Braziliaanse kant van de watervallen te bekijken. En daarvoor moeten we dus de grens, die in het midden van de rivier loopt, oversteken.
Eerst door de douane aan de ene kant en dan aanmelden aan de Braziliaanse kant. De gids neemt onze paspoorten mee, maar er staan al heel wat bussen in de rij dus we moeten even geduld hebben totdat we met stempel en al worden toegelaten.

Dan start ons bezoek aan de Braziliaanse kant waar de watervallen Foz do Iguaçu worden genoemd. Als het park om 9 uur open gaat kunnen we meteen naar binnen. En later blijkt dat dat een goede keus is, want na ons wordt het veel drukker.
We hoeven dit keer niet de gele paraplu te volgen, want er is maar 1 route. Dus kunnen we zelf 1,5 uur besteden om het pad af te lopen en alles te bekijken.

Brazilië heeft een veel kleiner deel van de watervallen, maar hiervandaan kijk je tegen de watervallen aan. Eerst zien we voor ons een hele rij watervallen naast elkaar. Een prachtig gezicht al die woeste stromen. En zo kan je goed zien hoe groot en breedt alles bij elkaar is. Het zijn natuurlijk dezelfde als gisteren, maar toen stonden we er bovenop en aan de onderkant dicht er op.
Hiervandaan hebben we een prachtig panorama aoverzicht.

Even verder is een loopbrug over het water heen. De rivier en een paar watervallen lopen onder onze voeten door terwijl we uitkijken op de U-vorm waar de watervallen van 3 kanten naar beneden komen met in het midden de 'Duivelskeel'.
Als een wit gordijn gutst het water in enorme hoeveelheden naar beneden en klettert op de rivier die onderaan de afgrond weer verder loopt. En alweer zorgt de wolk van opspattende nevel voor een nat pak.
Het wordt inmiddels alweer erg druk op de loopbrug en de platformen met het selfie-circus, dus banen wij ons een weg naar de uitgang van het park.

Aangezien we vroeg klaar zijn kunnen we nog een vogelpark bekijken. We hebben wel net al de toekan gespot, maar altijd leuk om meer beestjes te zien.
Samen met een oudere Belgische man waar we gisteren en vandaag mee optrokken worden we daar afgezet. De man was als dirigent van een orkest in Buenos Aires en gebruikt zijn paar vrije dagen om de watervallen te bezoeken. En zoals wij van hem horen heeft hij ook al heel wat meer van de wereld gezien.

In het park zien we de meest mooie, bijzondere tropische vogels en vlinders. De Ara's maken met elkaar een hoop kabaal terwijl de Uilen proberen te slapen. Na deze leuke aanvulling van dit uitstapje moeten we wel weer terug de grens over, dus gaat het gedoe weer opnieuw beginnen en krijgen we weer stempels. Gelukkig zijn er nu geen grote toeristenbussen en gaat het een stuk sneller.
Bij terugkomst proberen we nog even te relaxen bij onze jungle lodge, maar dan komt die rare vogel met de bladblazer weer voorbij. Gelukkig is die snel weer weg en luisteren we naar het vogeltje dat klinkt als een telefoon die over gaat.

Het is tijd voor ons laatste avondmaal waarbij we de hele reis en de hoogtepunten die we beleefd hebben nog eens langs gaan. En dit laatste diner in Argentinië is misschien wel de lekkerste van de hele reis. In een populaire tent in Puerto Iguazu eten we heerlijke sappige Lomo en chorizo steak. Eigenlijk al vol van deze grote stukken vlees, gaan we toch nog voor een toetje. En dit is de ultieme verwennerij, de echte kers op de taart van al het lekkere eten hier. De ene smult van chocoladecake met orio koekjes en chocolade mousse en de ander van geflambeerde ananas met ijs. Dan weten diegene die ons kennen wel wie welke toetje had ;)

We genieten nog even van de zwoele zomeravondvibe die hier op straat hangt met een live bandje dat 'La bamba' speelt, winkeltjes die tot laat open zijn en de warme temperaturen tot middernacht. Daarna nog even bij de lodge uitbuiken in de hangmat met de nachtelijke insectengeluidjes op de achtergrond.
Morgenochtend kunnen we nog even relaxen voordat we ons Argentinië avontuur met de vele ervaringen echt moeten afsluiten.