All On Board!

We komen net terug uit de plaatselijke pub van Gold River waar we een hamburgertje en wat biertjes op hebben en weer wat opgewarmd zijn.
We hebben de hele dag op de boot gezeten. En wat voor een boot. De MV Uchuck III is een vrachtschip dat de weinige bewoners, houthakkerskampen en viskwekerijen langs de verlaten en onbereikbare noordwest kust van Vancouver Island bevoorraad.
Het authentieke schip is tegenwoordig ook ingericht voor passagiers, en zo maken we vandaag een dagtocht door de Nootka Sound naar Friendly Cove.

Wanneer we de haven in de buurt van Gold River uitvaren komen we op een breed water dat tussen de diverse eilandjes door loopt. Rondom passeren we hoge bergen bedekt met een dicht begroeid dennenbos. Het is een prachtige route waar maar weinig mensen weet van hebben. En om dit op een vrachtschip af te varen is wel uniek.
Soms staan we buiten van de wind en het uitzicht te genieten en dan gaan we weer naar binnen waar wat zitjes zijn en zelfs een loketje waar je wat eten en drinken kunt halen.

Als we helemaal aan de westelijke buitenkant van Vancouver Island zijn, leggen we aan bij de steiger van Friendly Cove waar we 3 uur de tijd hebben om de boel te ontdekken en te relaxen voordat de boot weer terug vaart.
Friendly Cove, oftewel Yuquot, werd van oudsher gebruikt als zomer woonplaats van de first nations people. James Cook is hier ooit aan land gekomen tijdens een van zijn ontdekkingsreizen en zo ontstond het eerste contact met de lokale bevolking. Een belangrijke historische plek dus. In de kerk op dit landpunt zijn nog wat herinneringen aan de geschiedenis te vinden, verderop is een begraafplaats en er staan een paar totempaal achtige houten beeltenissen. Maar verder valt het ons tegen dat er niet meer van de vroegere bewoners en de cultuur tentoon wordt gesteld, terwijl er wel veelvuldig over geschreven wordt in de informatiefolders van de Nootka Sound.

We maken een wandeling over het strand dat niet bestaat uit zand, maar uit een metersdikke laag kleine kiezelsteentjes in verschillende kleurtinten. Bij elke stap zakken we diep weg in de knikkerachtige steentjes.
De kustlijn bestaat uit ruige rotsen die veelal vol zitten met mossels en kokkelachtigen en in de waterkommetjes tussen de rotsen zien we groene anemoon achtige zeediertjes.
De rotsen, een enkel eilandje in het water en de laaghangende bewolking bij de bergen geven het een mystiek aanzicht.
Een paadje door de dichte begroeiing van het eiland lijdt ons langs kaarsrechte sparren en boomstammen die volledig overgroeit zijn door mos.
De tijd vliegt voorbij en dus moeten we alweer terug naar de boot. Een laatste toeter met de scheepshoorn en dan varen we uit.

Verderop het water zien we een walvis spuiten. We komen dichter bij en de boot mindert vaart zodat we nog even kunnen kijken. Maar meer dan af en toe het bovenkantje van zijn rug die kort boven het water uit komt, zien we eigenlijk niet. Helaas begint het halverwege de terugweg te regenen en staan we, aangezien het binnen ook al vol zit, knus op het achterdek onder een afdak.

Er zijn ook een aantal mensen die hun hond mee hebben genomen, de een nog schattiger dan de ander. Het viel ons al op dat veel mensen hier honden hebben en dat ze ontzettend goed getraind zijn. Hier heerst volgens ons het idee dat je absoluut niemand tot last mag zijn met je harige viervoeter. Wanneer ze je passeren wordt de hond strak gehouden en als de vriendelijke snuiter maar even zijn neus naar je uitsteekt om te snuffelen wordt door de baas direct hiervoor verontschuldigd.

Sowieso zijn de mensen hier ontzettend aardig, spontaan en relaxt. Iedereen kan zijn eigen ding doen zonder anderen er onnodig mee lastig te vallen. Een hele fijne sfeer!