No Span

Na een goede nachtrust dankzij de klamboe en ventilator en een goed ontbijt starten we de dag in het Surinaamse tempo, no span.
Het is stil in het kleine hotel en we lijken de enige gasten te zijn. Maar dan komt een bijzonder figuur de trap af. Een type die wat weg heeft van een kruising van een piraat en de opa van Snoop Dog met op zijn schouder een papegaai die een kettinkje om zijn nek draagt.
Of het nu een gast is of een lokale bezoeker is niet duidelijk, want iedereen kan hier zijn eigen drinken pakken en de rekening hou je zelf bij door te turven.
Vervolgens komt een man met 1 hand het terras op die zich voorstelt als kunstenaar en portrettekenaar. Al snel zit hij tegenover mij en is driftig in de weer met zijn potloden op een vel papier. Het resultaat is niet geheel onaardig, maar van een perfecte gelijkenis is geen sprake. Voor de moeite geven we hem wat geld, want daar ging het hem tenslotte om.

Dan is het tijd om naar het centrum te lopen voor een bezoek aan de lokale reisagent Katherine. In haar kantoor aan het Kerkplein nemen we de reis en juiste tijdstippen door zodat we zeker weten dat alles goed geregeld is. Na een gezellig praatje gaan we verder de stad door langs de Heerenstraat, Wagenwegstraat, en het Onafhankelijkheidsplein naar Fort Zeelandia. Weer zien we mooie opgeknapte koloniale panden afgewisseld met bouwvallen. Bij 1 daarvan valt precies op het moment dat wij langs lopen zelfs een compleet raamkozijn met een harde klap naar beneden.
Zelfs met wat wolken in de lucht is het flink heet. Daarom komt het goed uit dat we rond het middaguur het uitgebreide museum in het fort bezoeken en zo uit de zon de bewogen geschiedenis in ons op kunnen nemen.

Het valt ons op dat het overal zo rustig is en er ook haast geen toeristen te zien zijn. Hierdoor en doordat alles in het Nederlands geschreven en gesproken is voelen wij ons al snel gemakkelijk.
Net wanneer we langs de Waterkant, de weg langs de oever van de Surinamerivier, een terrasje opzoeken voor een verkoelend drankje begint het te regenen en al snel wordt dit een fikse hoosbui. Voorlopig zitten wij goed in het typische tentje met oude bankstellen, plastic stoeltjes, lp's aan de muur. Waar we luisteren naar oude popmuziek, genieten van de lokale bezoekers zoals 2 dames die samen 2 grote literflessen bier wegwerken en flirten met de mannelijke gasten en een groepje scholieren die aan de cola met Borgoe (lokale rum) zitten en we ondertussen uitkijken over de rivier. Gedwongen door de regen en met tijd genoeg tikken we een paar Parbo's achterover.

De warmte en waarschijnlijk het bier maken ons loom, dus na een kleine tussenstop voor een snack bij Bar Zuid wandelen we terug naar het hotel voor een powernap.
Uiteraard moeten we nu we hier zijn goede Roti proeven en daarvoor gaan we naar Joosje. De zaak ziet er kaal en ongezellig uit, maar de Roti is top!
Qua eten komen we hier wel aan ons gerief, keuze genoeg in deze smeltkroes van culturen.