Lange Dagtrip

Wat een lange autorit van 12 uur zou worden, werd nog wat langer door een speciaal bezoekje. Nadat we net vetrokken waren reden we langs een politieterrein waar de mannen net strak opgesteld stonden voor het ochtend-appel. Om onze traditie in ere te houden wilden we hier een poging doen om onze meegebrachte nederlandse politie emblemen te ruilen met de indonesische. We stopten bij het naastgelegen koffiehuisje en spraken een agent aan. Al snel wist iedereen dat we collega's uit nederland waren. Nadat het appel was afgelopen kwam de luitenant kolonel in eigen persoon naar ons toe. Een statige man met een strak uniform vol emblemen en goud. Samen met de chef en nog een stuk of 10 nieuwsgierige agenten dronken we thee. Nadat we ons pasje en wat foto's in uniform lieten zien geloofde de chef in onze goede bedoelingen. Na het gebruikelijke sociale gebeuren en een gesprekje over de verschillen en overeenkomsten regelde de chef voor ons 3 emblemen van zijn politieafdeling. We merkten al snel dat ook hier weer het gezamelijke beroep het contact makkelijker maakt en er veel overeenkomsten in het werk zijn ook al zit je in een ander werelddeel. Natuurlijk moesten er nog even foto's worden gemaakt en daarna was het echt tijd om te gaan. Leuk dat we het weer voor elkaar hebben. Maar inmiddels waren we wel 2 uur achter op de planning. De hele route ging dwars door de bergen over onophoudelijk bochtige weggetjes.

Een volgende stop was bij een plantage waar weee van alles groeide. Vanille, nootmuskaat, safraan, kardemon, peper, steranijs, citroengras. Een verse kokosnoot werd voor ons opengehakt waarna we het sap dronken en het vruchtvlees met rode suiker aten. Jammie!
Na weer een stuk rijden kwamen we bij een zwembad voor de lokale bevolking met een mooie natuurlijke waterval. We zouden alleen een korte stop maken om niet teveel tijd te verliezen. Maar zodra wij bij de aanwezige kinderen in beeld kwamen werden we als filmsterren omringd en aangestaard. De ouders wilden ons met de hele groep kinderen op de foto zetten, dus daar stonden we dan als beroemdheden terwijl aan alle kanten de camera's klikten. Daarna nog elk kind apart met ons. Na 3 kindjes zijn we gestopt, want we moesten echt verder.
Al zwaaiend vertrokken we. Dat waren onze 15 minutes of fame.
Om daarna zelf weer even de toerist uit te hangen zijn we in het volgende dorp in een bechak (brommer met zijspan) gestapt om een stukje mee te rijden en foto's te maken.
Toen we weer in de auto zaten en dachten dat we aardig opschoten stond ineens het verkeer vast. Op een smalle weg was een vrachtwagen blijkbaar iets te ver uitgeweken en van de brug naar beneden gedonderd in de rivier. Het hele dorp was uitgelopen om te kijken.
Gelukkig konden we redelijk snel weer verder naar de volgende stop. Langs de weg in de rimboe vol groen en hoge jungle bomen lagen warmwaterbronnen. Gloeiend heet water door de vulkaan verwarmd. Ook zagen we hier apen en vliegende eekhoorns van boom naar boom gaan. Vooral die vliegende eekhoorns waren een bijzonder gezicht.
De tocht ging weer verder en inmiddels werd het donker en begon het te regenen. Rond 8 uur kruisden we de evenaar. Slechts te herkennen aan een spandoek over de weg. Na deze 'bijzondere' ervaring zette Eddy de auto stil en overhandigde ons een heus certificaat.
De laatste 2 uur waren nog best spannend. Het was donker, de regen viel met bakken naar beneden, soms wat weggespoelde aarde en brokstukken op de weg en gekken zonder verlichting of juist verblindende lampen. Eddy had deze weg nooit eerder zo laat en in het donker gereden, maar met onze hulp bij het opletten heeft hij ons veilig naar het stadje Bukittinggi gebracht waar we om 10 uur bij het hotel aan kwamen. Een sjiek hotel met waterpartijen in de open gang, een discotheek en een 24 uurs restaurant. Onze late maaltijd duurde nog wat langer omdat er eerst nog maar 1 pizza bleek te zijn, dus de anderen iets anders moesten kiezen en daarna die ene pizza ook nog over datum was, dus weer een andere bestelling. Na een korte blik om het hoekje bij de discotheek was het echt alweer tijd om te slapen.