Ferry Nice

Omdat we een lange rit voor de boeg hadden zijn we bijtijds uit Vancouver vertrokken. Tussen de hoge torenflats door reden we de stad uit naar de haven van Horseshoe Bay. Achter ons de skyline van Vancouver en voor ons dikke rijen met enorme dennebomen.
We zijn ruim op tijd voor de eerste ferry die ons naar de overkant brengt van het diepe fjord dat een watergrens vormt tussen het vaste land rond Vancouver en de zogenaamde Sunshine Coast. De oversteek gaat vlot waarna we de slingerende highway langs de kust volgen. Het ziet er niet uit als een highway, meer een rustige provinciale weg omringd door groene bergen, heel veel bomen en hier en daar wat houten, landelijke huizen met verandas. Af en toe is er een doorkijkje naar het water met glooiende inhammen en kleine eilandjes die ook weer vol hoge sparren staan.

We beleven een hier haast unieke ervaring. Want hoewel de Sunshine Coast de meeste zonuren van Canada heeft, zien wij voornamelijk bewolking. De laaghangende wolken vormen een kring om de bergtoppen en geven de groene hellingen aan de overkant een haast mysterieuze uitstraling.

Bij Earls Cove aangekomen sluiten we aan in de rij voor de volgende ferry overtocht. Terwijl de auto beneden staat gaan wij uitwaaien op het dek en turen over het water. Na 50 minuten rijden we de ferry weer af en vervolgen onze weg over de 101. Overigens de enige weg langs de Sunshine Coast, op een enkele zijweg bij wat piepkleine dorpjes na. De 101 is de langste snelweg op dit Continent. Hij begint in Mexico en eindigt in Lund, onze bestemming voor vandaag.

Maar voordat we daar zijn maken we een lunch stop in Powel River en belanden in een leuk restaurant met heerlijk eten en het lokale bandje dat extra sfeer brengt met swingende nummers. Vanaf nu is Richard verslaafd aan gepanneerde vis. Het dorp lijkt verder wel verlaten, maar misschien is het zo rustig omdat het zondag is en het weer niet echt mee zit.
Een poging voor een bezoek aan het lokale politie bureau blijkt ook tevergeefs, dus rijden we weer verder.

Eind van de middag komen we aan bij onze lodge. Verstopt in de bossen staan een aantal boomhut-achtige huisjes. Ieder huisje ziet er anders uit. Wij hebben een ruime lodge met 2 slaapkamers en 2 badkamers op de 1e etage met vanaf het balkon zicht op het water.

Na een rondje door Lund, dat niet meer is dan 2 restaurants, 1 hotel, 4 winkeltjes en een grote parkeerplaats, hebben we gegeten bij de Laughing Oister. De oesters liggen hier aan de kust letterlijk voor het oprapen. Voor ons huisje kan je ze zo vinden en bij de receptie een speciaal mesje halen om ze te openen. Dus waarom zouden we ze dan bestellen in een restaurant en bovendien is het niet echt onze smaak, dus kiezen we toch maar voor een van de andere heerlijk verse vis gerechten.

Helaas is het vanavond wat gaan regenen en maakt de wind het fris, dus zitten we nu knus bij de openhaard op de bank.
De frisse dennengeur en het heerlijke eten hebben ervoor gezorgd dat we alweer slaperig worden. Nog even een klein gebedje voor beter weer morgen en dan kiezen in welke slaapkamer we gaan liggen.