Gold Rush Trail

Zo warm als het gisteren was, zo fris is het vandaag ineens. En dat in het anders zo warme en droge Cariboo gebied.
Het landschap laat duidelijk zien dat de zon hier normaal veelvuldig schijnt. Op de rotsige berghellingen staan maar weinig bomen. Er staan voornamelijk veel dorre grassen die alles een licht geel laagje geven. Daartussen bomen die inmiddels hun fel gele herfstkleur hebben.
Tussen de bergen zien we grote gele vlaktes met veel blokhutten, stallen en verse strobalen op het land. En op de spaarzame groene stukken lopen koeien en paarden. Een typisch ranch gebied. Het wilde westen van Canada.

Dit was de route die vele goudzoekers volgenden en waar de paard en wagens langs trokken. Vanaf Lillooet werd in die tijd om de zoveel mile een roadhouse gebouwd, waar de dorstige trekdieren en passagiers een pauze konden inlassen.
Een zo'n roadhouse was de Hat Creek Ranch, bij Cache Creek, en is nog geheel in oude stijl behouden gebleven.
Wanneer we hier stoppen gaan we echt terug in de tijd. Een stagecoach met 2 forse paarden ervoor en een man op de bok in bijpassende kledij biedt ons een lift naar het hoofdgebouw aan. We klimmen bovenop de bok en maken een kort ritje. Je moet er niet aan denken om zo uren en dagenlang te zitten, zoals velen toen de lange weg naar een nieuw leven begonnen.

Het roadhouse is nog volledig in stijl met alle bijbehorende attributen ingericht, slaapplaatsen, eetkamer, keuken en een saloon. De barman houdt een kleine voorstelling waarin hij verteld over de slimme trucjes die toentertijd werden uitgehaald om de klanten nog wat meer geld of goudklompjes afhandig te maken.
Van de goudzoekers is uiteindelijk slechts 1% echt rijk geworden. Diegene die wel goed zijn geld verdienden tijdens de goudkoorts waren de saloon eigenaren.

Rond het hoofdgebouw is de hele ranch geheel compleet. Met stallen voor de paarden, hooizolder, schuren, oude landbouwwerktuigen, varkens en kippen. Er zijn haast geen bezoekers dus we lopen op ons gemakje rond en nemen ook nog even een kijkje bij het naastgelegen kamp van de first nations met tipi's en leerbewerkings attributen. Erg leuk om te zien hoe alles er in die tijd aan toe ging, het even te beleven en over hun kennis van de natuur te leren.

De rit gaat vlot verder door het gele landschap. We rijden door het kleine plaatsje Clinton wat een belangrijk kruispunt was van twee wegen naar het goudzoekers gebied. Ook dat heeft zijn sfeer behouden met nog grotendeels 18e eeuwse gevels of gerenoveerd in die stijl. Het plaatselijke museum en tevens toeristen info toont ook weer een grote collectie van gebruiksvoorwerpen uit die tijd.

We volgen de Cariboo Highway verder tot 70 Mile House. Zoals meer van de dorpen hier is het begonnen met een roadhouse als tussenstop voor de reizigers en zijn er later wat huizen en boerderijen omheen gekomen. Voor het gemak is het vernoemd naar de afstand vanaf het beginpunt bij Lillooet. Zo heb je verderop nog 83- en 100 Mile House.

Na de goldrush zijn velen vertrokken, maar een aantal zijn hier een ranch begonnen. De grote kuddes vee hebben hier op de vlaktes alle ruimte en de vele rivieren en meren zorgen voor het nodige water.
Na onze goede ervaringen in Arizona hebben wij de smaak te pakken van het Ranch leven en de cowboy sfeer, vandaar dat we deze streek opzoeken.
We slaan af richting het Green Lake en Watch Lake en rijden langs het lange meer waar de kleurige bomen in weerspiegelen, op zoek naar een goede overnachtingsplek op een van de campsites rond het meer en eindigen bij een prive camping aan Watch Lake. Tall Timbers Resort klinkt groter dan het is. Een paar cabins en diverse kampeerplekken tussen de bomen aan het meer.
We kunnen een plek uitkiezen, want er zijn nagenoeg geen andere gasten, dus kiezen een rustige plek aan de buitenkant.
Dit is weer een campsite die niet in de standaard gidsen staat omdat het niet bij een provinciaal park is en net buiten de gangbare route, maar absoluut weer de moeite van het speurwerk waard.
En nog belangrijker, het ligt tussen diverse ranches.
Morgen gaan we een trailride maken bij de Graham Dundan Ranch en de mooie natuur vanaf het paard bekijken.

Vanavond kijken en luisteren we naar de natuur om ons heen. Er zijn hier bevers en rivierotters. Wie weet laten die zich nog zien.
Net kwam er een moeder en jong hert vlak bij de camper voorbij lopen en zagen we het jong bij de moeder drinken terwijl wij ademloos toekeken.
Toen Richard de camp eigenaar vertelde wat wij net zagen verstond de man het verkeerd. In plaat van Deer verstond hij Bear. Waarop de beste man zei: " Oh Bear, ja die loopt hier in de buurt. Ik heb hem vanochtend nog gezien."
Sindsdien heeft Richard zich opgesloten in de camper.