Geweldig Gewandeld

Terwijl we bij het knapperende kampvuurtje zitten geven we onze benen rust.
We hebben heel wat afgelopen vandaag. Geen hele lange tocht, maar omdat hier verspreid over het Wells Gray Park zoveel moois te zien is, wel veel korte tochtjes.

We hebben de hoge Helmcken Falls bekeken die steeds verder wegslijt in de kloof waar hij vanaf kletterd en de prachtige brede Dawson Falls die over de hele breedte van de rivier stroomt. Daarna lopen we naar een platform bij de rivier waar we de chinook zalmen omhoog zien springen tegen de schuimende stroomversnelling in. Het water is helderblauw en lijkt door alle golven bij de stroomversnelling wel een jacuzzi. Sommige vissen springen tevergeefs en spoelen door de sterke stroming weer achteruit. Ze zullen wel moe zijn, want deze zalmen hebben zelfs een afstand van 600 km afgelegd.

Dit waren nog de makkelijke wandelingetjes.
We rijden verder het park door tot de verharde weg ophoudt. Dat is zo'n 30 km vanaf de officiële parkingang en dan hebben we slechts een fractie van het hele gebied doorkruist. Aan het eind ligt het Clearwater Lake met ook weer zo helder water dat je de bodem kunt zien.

De beentjes zijn inmiddels los, dus we gaan weer een stukje wandelen naar een uitzichtpunt. Het is erg stil in het park en overal worden we gewaarschuwd voor beren. We moeten tijdens de hike denken aan een spelletje wat we speelden tijdens de wintersport. Ik ga hiken, wie gaat er mee. We hebben wel een zaklamp en fototoestel bij ons, maar geen berenspray. Als dat maar goed komt.
Dus op de momenten dat het erg stil wordt hoor je een van ons ineens fluiten, klappen of opvallend hard de keel schrapen. Zo hoort Mister Bear ons aankomen. Maar zover komt het niet. Behalve eekhoorntjes zien we verder geen beesten.
Op een gegeven moment hebben we ook nog maar weinig oog voor de omgeving. Hoewel de hike niet heel lang is gaat het wel constant helling op. Dat hadden we op zich kunnen verwachten als je naar een uitzichtpunt loopt. Je moet omhoog wil je hier over de hoge bomen wat kunnen zien. Het laatste stuk gaat zo steil dat we bijna op handen en voeten naar boven klimmen.
Eenmaal boven op de berg hebben we een enorm uitzicht over de bomen en zien beneden de rivier lopen.

Als we weer beneden zijn rijden we weer verder naar de Mineral Springs en daarna de Horseshoe waar de zalmen paaien. Maar die laatste vinden we niet. Na een eind lopen zijn we nog zover van de rivier vandaan dat we besluiten terug te gaan. Het is tijd om een campsite op te zoeken.

Zo staan we nu in het park bij de Pyramid campground. Midden in de natuur. De parkranger is langs geweest om het stageld te innen en we hebben bij hem meteen een stapeltje hout gekocht en een bijl geleend.
Ook hier zijn weinig andere kampeerders dus staan we heel rustig aan de buitenkant. Het enige licht en geluid is van het kampvuur en de sterren aan de zwarte hemel.