Iles des Palmes

Het is alweer tijd om het eerste eiland te verlaten. De ochtend brengen we rustig door bij de bungalow totdat de taxi klaar staat om ons naar het vliegveld te brengen. Daar krijgen we dikke kartonnen boardingcards overhandigd en worden onze namen handmatig afgestreept van een handgeschreven lijstje. We maken ons klaar voor de vlucht. Een extreme tegenstelling tot onze vorige vlucht, slecht 15 minuten vliegen in een ienie mienie vliegtuigje.
Al bukkend door het kleine deurtje kruipen we het vliegtuigje in waar we al bijna op schoot bij de piloot belanden. 16 krappe stoelen telt het ding. Onder de andere passagiers is ook een hoop gegiechel en verbazing te horen en iedereen houdt zijn camera gereed.
Met loeiende motoren stijgt het toestel op en vliegen we over de helderblauwe zee en hebben mooi uitzicht over diverse eilandjes.
Voor hapjes en drankjes is op deze vlucht geen tijd. Overigens is daar ook geen ruimte voor, is er geen stuwardess aan boord en als die er zou zijn kan ze niet in het smalle en lage gangpad staan.
We zetten alweer de daling in en komen aan op het mini vliegveld van Praslin.
Praslin, het 2e grote eiland (12x5), heette voorheen Iles des Palmes en doet die naam eer aan. Vol met palmbomen.
Een taxiritje naar de andere kant van het eiland geeft ons de tijd om de eerste indrukken op te doen. Dichtere begroeiing dan Mahe en lange witte stranden, we doorkruisen het natuurgebied Vallee de Mai wat er nu al veelbelovend uitziet met dichte, hoge junglebegroeiing. Dat gaan we later nog verder bezoeken.

Aangekomen bij onze bestemming staan we weer te glunderen. Een ruim houten huisje aan het strand. 4 Stappen van de veranda en je staat in het warme zeewater van de baai met uitzicht op een glooiende rotspartij en de landstrook aan de overzijde. De bungalow is geheel in stijl van hout gebouwd met een mooie houten vloer en extra versierd met bloemen. Niet alleen op bed, maar ook in de badkamer, het aanrecht, de tafel. Overal bloemen.

Er moeten wat boodschappen gedaan worden, dus maken een wandeling richting de hoofdweg. Langs de weg zien we honderden gekleurde krabben in de moerasachtige modder. Na een aardig stuk hebben we nog geen winkel in zicht. Toch maar even vragen aan een voorbijganger. En jawel, we krijgen een lift naar het winkeltje aangeboden.
Terug doen we nog een poging om de bus te nemen, maar die laat zo lang op zich wachten dat we besluiten om weer te lopen.

Zo vliegt de dag voorbij en is het etenstijd. Het winkeltje bleek niet veel keus te hebben dus regelen we een taxi en gaan weer uit eten.
Terwijl we nog even voor het restaurant aan het strand naar de volle maan staan te kijken en de mooie lichtval op het water willen fotograferen worden we aangesproken door een Amerikaan en Australiër. We raken in een leuk gesprek en drinken een biertje met ze. Curt en Darryl blijken al een paar jaar op de Seychellen te wonen en vertellen hun levensverhaal en geven ons goede tips. Darryl is kunstschilder en verteld dat hij morgen gaat vissen en schijnt ook nog eens een ware BBQ kunstenaar. We worden uitgenodigd om morgenavond bij hem thuis zijn kunsten te komen proeven. Verse vis en bier, dat zien wij wel zitten.
Maar nu eerst voor vandaag wat eten. We strijken neer bij Le Laurier waar allerlei lekkers in een lopend buffet wordt aangeboden.
Met propvolle buik zitten we nog even op de veranda en turen naar het gladde oppervlak van de zee voordat ons eerste nachtje op Praslin ingaat.