Tureluurs

Na een iets te kort nachtje zitten we nog enigszins duf aan het ontbijt. Maar we willen nog meer beestjes zien en trekken dus weer de wandelschoenen aan. Ook de poncho gaat mee, want ook al begint de dag zonnig, je weet het nooit hier in het regenwoud.

Het gebied van Masoala beslaat 400.000 hectare en wij belopen slechts een miniscuul stukje van dit regenwoud rond de lodge. Er leven alles bij elkaar heel veel beestjes en ook soorten die alleen hier voorkomen, maar je kan je voorstellen dat het vinden van een dier dat of heel goed gecamoufleerd is, of hoog in de boomtoppen zit of piepklein is best lastig kan zijn. Daarom zoeken we ook weer uren tussen de bomen, blaadjes, takjes en aarde. Soms zitten wij even bij te komen van het turen en genieten gewoonweg van de bijzondere bomen om ons heen terwijl de gids onophoudelijk tussen de planten door kruipt op zoek naar iets interessants.
Zo vind hij een nest van een Helmet Vanga, een zwarte vogel met grote blauwe snavel en een grote groene kameleon hoog in de boom die echt de meester in camouflage is.

Af en toe begint het wat te regen, maar door het dichte bladerdek worden we nauwelijks nat. Wanneer het echt hard begint te regenen halen we toch maar de kanarie gele ponchos tevoorschijn. Omdat we al wat melig worden van al dat zoeken beginnen we zelf maar als vogeltjes rond te fladderen en slingeren als Tarzan en Jane aan de lianen.

Na de wandeling en al dat turen gaan we heerlijk uitrusten op het strand. Een prachtige plek waar het regenwoud zo overloopt op het strand en waar de zon flink brandt.
Tijd om de onderwater beestjes op te zoeken. Rond de rotsen vlak voor het strand snorkelen we op zoek naar vissen. We zien wat kleine exemplaren, maar willen vanwege de stroming niet dieper de zee in voor meer vissen. Er liggen ook vreemde zeesterren op de bodem. Heel anders dan we eerder hebben gezien, ze lijken wel opgeblazen.
Heerlijk zo even een middagje op het strand en in het water.

Rond zonsondergang trekken we nog een keer het bos in op zoek naar de nachtdieren. Nu is het zoeken nog moeilijker dan overdag en helaas hebben we dan ook niet veel succes.

Na terugkomst bij de lodge bespreekt de gids met ons het programma voor de volgende dag. En daar gaat het mis.
Volgens ons reisprogramma zouden we naar Nosy Mangabe gaan, maar hier weten ze daar niets vanaf en zeggen ze dat we daar geen voucher voor hebben. Met de slechte telefoonverbinding belt de gids met de eigenaar Olivier. Maar ook Olivier zegt dat dat niet gaat lukken.
Onze enige optie is bellen met de Malagasische reisagent. Want Masoala is een hele mooie plek, maar het valt ons wat tegen hoeveel dieren we kunnen zien en wat een klein gedeelte van het regenwoud we maar kunnen bezoeken, dus nog een dag hier vinden we zonde. Tenslotte zou Nosy Mangabe een eiland zijn waar andere diersoorten zitten en ook wat makkelijker te vinden omdat het klein is.
Gelukkig is het een en ander toch nog geregeld na wat afwachten en heen en weer bellen door de reisagent. Morgen vertrekken we 's ochtends vroeg naar Nosy Mangabe alleen kunnen we niet terug voor de overnachting ivm de boottocht, dus wordt er een slaapplaats in Maroantsetra voor ons geregeld. Even zaten we te balen, maar hopelijk komt het toch nog goed.