De emmer is vol

Onze 'bucket' is volledig gevuld vandaag. En niet met regendruppels, want eindelijk is de zon doorgebroken. En ook niet de druppel die de emmer doet overlopen in negatieve zin. Nee, dit was een zeer positieve dag vol ervaringen waar we eerst alleen maar beelden op televisie van kenden en nu zelf hebben beleefd en dus van onze bucketlist af hebben kunnen strepen.

Nog ietwat duf staan we bij de ferry haven de komst van de zodiac af te wachten die ons vandaag naar het grizzly gebied in de Bute Inlet zal brengen. Eigenlijk vertrekt deze tour normaal vanaf Campbell River aan de overkant, op Vancouver Island. Maar ook nu hebben we geregeld dat we vlak bij onze lodge worden opgepikt.
We hijsen ons in dikke, waterdichte pakken en strompelen naar de Zodiac boot. Al snel gaat het gas erop en zoeven we soepel over het water. De zon en de warme pakken houden ons ondanks de harde koude wind in ons gezicht aangenaam. En zo frissen we een beetje op.

Het grizzly gebied ligt op de fjorden van de westkust van het vaste land in een onbewoond afgelegen gebied. Om er te komen zullen we 2 uur varen door de Discovery Passage.
We passeren de diverse eilandjes die als glooiende bobbels uit het water steken en bedekt lijken met een zacht, hoogpolig tapijt in verschillende groentinten. Het staat zo vol bomen en geen plekje lijkt onbedekt.

De super aardige en vaardige gids had aangegeven dat we een beetje moesten opschieten om op tijd bij de inlet te zijn, maar toch gaat ineens het gas er af. In de verte zien we dan de vin van een orca op en neer door het water bewegen. Al snel zien we aan de andere kant nog een 2e opduiken en recht voor ons komt een enorm orca mannetje recht op ons af. Om de dieren niet te verstoren wordt de boot stil gelegd. Vervolgens blijkt dat we letterlijk omsingeld zijn door orca's. Een waanzinnig gezicht om dit in het echt te zien. En ongelooflijk hoe groot ze zijn. Ritmisch duiken ze om en om op uit het water. De nodige foto's en filmpjes worden natuurlijk gemaakt en we genieten volop.
Bijna waren we vergeten dat we eigenlijk onderweg waren naar de grizzly's. Zodra de orca's voorbijgetrokken zijn gaat het gas weer open en scheuren we verder.

In eerste instantie zien we af en toe nog een huisje of wildernis lodge langs de kant, maar uiteindelijk wanen we ons echt in verlaten gebied. In de Bute Inlet veranderd de kleur van het water in prachtig turquoise. Hoog boven op de bergen zien we de witte toppen met eeuwige sneeuw waarvan het smeltwater deze prachtige kleur vormt. In dit paradijselijke landschap zijn we dan ineens bij onze bestemming, waar we worden opgewacht door de mensen van Homeco. Dit zijn first nation people die hier van oudsher wonen en het grizzly gebied beheren.
De dikke pakken gaan uit, de lunchpakketjes opgegeten en dan gaat het beginnen. Met een busje worden we naar diverse uitkijkpunten gebracht.
Als we net een paar minuten onderweg zijn is het bij het eerste platform al raak. Geruisloos kijken we vanaf de uitkijktoren over de rivier waar een moeder en jong vis vangen.
De beren scharrelen wat langs de waterkant en rennen dan ineens al spetterend door het water om er vervolgens met een vette vis uit te komen.
Zo gaaf om dit vlak voor je neus te zien. We zouden wel uren kunnen blijven kijken naar dit ogenschijnlijk schattige tafereel.
Wanneer de beren tussen de bosjes uit het zicht verdwijnen, gaan wij verder naar een volgend uitkijkpunt.

Hier zien we meerdere beren die op de zalmen in de rivier af komen en ook veel jonkies. We staan nu niet op een uitkijktoren, maar gewoon vlak langs de rivier. Gelukkig hebben de beren het druk met vissen en in het water spelen en lijken onze aanwezigheid niet op te merken. Ze trekken rustig sjokkend langs de rivier en komen op enkele meters voor ons voorbij.
Het is een geweldig gezicht om ze door het ondiepe water te zien spetteren en af en toe een zalm te grijpen waarna ze die oppeuzelen.
We worden getrakteerd op een spectaculaire show wanneer 2 mannetjes spelenderwijs het gevecht met elkaar aangaan. Rechtop tegenover elkaar worden wat knauwen en tikken naar elkaar uitgedeeld waarbij af en toe een intens gegrom klinkt. Nadat er een net iets te hard uithaalt is het spel voorbij. Zo rechtop, met de klauwen open en het gegrom zijn ze best wel indrukwekkend.

Helaas komt er ook weer een moment dat we weer moeten vertrekken en we met de zodiac de terugweg inzetten. De gids beloofd ons nog een poging te doen om onderweg walvissen te spotten. We hebben ze wel vluchtig op de heenweg gezien, maar hadden toen geen tijd om te stoppen. Uiteindelijk vinden we iets veel beters. Een extra kers op de taart.
Na wat zoeken belanden we midden in een school van honderden dolfijnen. De dieren komen af op de golven van onze boot. Ze willen spelen en gebruiken de boot en de golven om mee te racen. Voor, achter, links en rechts zien we de dolfijnen mee zwemmen, boven duiken en af en toe sierlijke sprongen uit het water maken. We hebben nog nooit zoveel dolfijnen bij elkaar gezien. En zij lijken het net zo leuk als ons te vinden.
Ook weer een geweldige ervaring.

Bijna stil van alle indrukken komen we aan het eind van de dag terug bij ons resort. Wat een dag. Aangezien het ons op het water wel bevalt, pakken we ook nog even de watertaxi naar de overkant, waar we een hapje eten bij het bijbehorende resort.
Weer terug lopen we over de steiger na te praten over de dieren die we nu allemaal al gezien hebben. Alleen de otter heeft zich nog steeds niet laten zien. En, alsof ons geluk niet op kan vandaag, mama en kind Otter lopen voor ons neus over de steiger. Moeders duikt af en toe het water in en komt dan met een lekker visje voor de kleine Otto weer boven.

Misschien komt al dat geluk door de vele regenbogen die we hier gezien hebben. In diverse verschijningen, de ene nog mooier dan de ander zagen we ze boven het water en de bomen. Ik denk dat we toch maar eens op zoek moeten naar die pot met goud, want die moet hier vast ergens zijn.