Bike ride

Vandaag werden we opgehaald door Dăn voor een fietstochtje door de dorpjes net buiten de stad. Eerst met de auto door het drukke verkeer een weg banen door de ochtendspits om de stad uit te gaan om daarna bij zijn huis aan te komen. 

Een smal, maar netjes ingericht huis met 5 verdiepingen en een dakterras met uitzicht over de Red River. De huizen zijn zo smal omdat de grond duur is. Als je zoals Dăn wel wat te besteden hebt, kan je je permitteren om meerdere etages te bouwen. 

Na een kopje thee en een mini banaantje staan de mountainbikes voor ons klaar. Het weer werkt niet echt mee, want het miezert constant. Dus de regenjassen maar aan en de belangrijke zaken in plastic verpakt gaan we op pad.

Eerst steken we met een ouderwets pontje de rivier over om onze tocht langs de dorpjes te vervolgen. Fietsend over de dijk zijn we al gauw aardig doorweekt door de regen. Ook de regenjassen lijken niet helemaal bestand tegen de constante stroom van kleine druppeltjes. 

We passeren kleine betonnen huisjes afgewisseld met ineens een losstaand exemplaar van 5 verdiepingen die er bovenuit torend. Daar tussen rijstvelden waarin soms blokjes zijn afgezet en in gebruik als moestuin. Dat zijn stukjes grond van mensen die geen zin hebben om rijst te verbouwen en over zijn gegaan op wat variatie zoals Pinda's, mais, fruit en groenten.

De meeste rijstvelden zijn net geoogst waardoor slechts modderige restanten over zijn. Maar een deel is nog begroeid en wacht in gele en groene kleuren op de aanstaande oogst.

Langs de dijk staan waterbuffels ons suffig aan te kijken en te genieten van hun luie leven. Die worden niet meer gebruikt voor het landbouw werk en zijn nu slechts voor consumptie. Wel een relaxter leventje, maar ook een stuk korter.

Al zigzaggend door smalle straatjes trappen we tussen de dorpjes door vol met huisjes. Elk dorp heeft een eigen poort, soms ruim 100 jaar oud en bestaande uit mooi bewerkt steen, een dorpshuis en een tempel versierd met houtwerk, Chinese tekens en bonzai boompjes. En overal staan pompelmoes bomen met vruchten zo groot als meloenen. Je moet nog uitkijken dat je er niet één als een voetbal uit de lucht kopt. 

Ondertussen is er, ondanks de regenjas, bijna geen draadje meer aan ons lijf dat nog droog is en soppen we in de schoenen door de venijnige miezer, maar we gaan gewoon door.

In een van die dorpjes stoppen we bij een oude poort die ons leid naar de binnentuin van een lokaal ouder echtpaar. We worden hier hartelijk welkom geheten voor een kopje thee met sesamzaad- en rijstkoekjes in hun eigen tempel. Sommige mensen kunnen het zich permitteren om bij hun woning een eigen tempel te hebben die gelijk gebruikt wordt als woonkamer/ontvangstruimte. Dus zo zitten we naast het altaar op een bankje tussen de chinese hardhouten-handwerkmeubels die zo verfijnd zijn gemaakt dat ze op een antiekveiling een fortuin zullen opleveren, met uitzicht op de binnentuin vol bonzai boompjes die met preciezie in betekenisvolle vormen zijn geleid en gedecoreerd met beeldjes die samen met de boom een heel verhaal uitbeelden dat voor een leek niet geheel duidelijk is.

Als we weer verder gaan is het gelukkig eindelijk droog en helpt de rijwind om onze kleren snel te drogen. We slingeren verder tot we weer bij de rand van de stad zijn waar we een tentje vinden om Pho te eten, typische Vietnamese noodlesoep. Dat gaat er wel in na de tocht van 30 kilometer. 

Eindigend bij het huis van Dăn wijst hij ons op de dragonfruit boom naast zijn huis. Nooit geweten dat deze tropische vrucht, die je bij ons alleen rond de kerst in de winkel ziet, aan een kaktusplant groeit.

Terug in het hotel kunnen we even lekker opfrissen en bijkomen tot de avond. 

Na wat rondzoeken hebben we dan een leuk restaurant gevonden op een balkon op de 2e etage met uitzicht op het meer en een gezellig druk plein. Het plein waar we al hadden gezien dat ze de afgelopen dagen druk bezig waren met hele stellages en een podium op te bouwen. En ja hoor, natuurlijk wanneer we net neergestreken zijn en vanaf het terras van het uitzicht genieten, dan knallen ineens de lichten en muziek aan. Blijkbaar was die hele opbouw voor vanavond en is de show met housemuziek in maximale decibellen en keiharde bass nu net los gebarsten. We zitten in ieder geval 1e rang, alleen een goed gesprek zit er even niet meer in.