Hop on Hop off

Fris en uitgeslapen en met een prima ontbijtje en lekkere koffie achter de kiezen gaan we vandaag de rest van Buenos Aires bekijken. En de beste manier in zo'n grote stad is lekker toeristisch, maar ook super handig, met de hop on-hop off bus.
Boven en voorin hebben we prima zicht terwijl we via de oordopjes luisteren naar melangolische tango muziek afgewisseld met instructies over wat er links en rechts van ons te zien is.

Rijdend door het centrum komen we langs vele mooie klassieke gebouwen, stijlvol versierd met ornamenten, ijzeren balkonnetjes, louvre deuren, zuilen en torentjes. Daartussen parken met grote bomen.
De straten zijn overal breed, maar de overtreffende trap is wel Avenue 9 de Julio. 8 rijbanen de ene kant op en 8 rijbanen de andere kant op, met daar tussen nog een busbaan en groenstroken. Zowat een snelweg dwars door de stad. En gek genoeg oogt het verkeer helemaal niet druk. Geen chaotische taferelen zoals we ook wel eens in andere steden ervaren hebben.
Waar het wel giga druk blijkt is de lange wandelstraat Defensa vol met marktkraampjes. Die slaan we maar even over.

Dan stappen we uit bij La Boca. Voor ons doemt het gigantische voetbalstadion van de Boca Juniors op in het geel en blauw. Dit is voor ons het begin van een wandeling door deze kleurrijke wijk.
Het grootste gedeelte is een verloederde buurt waar je beter maar niet alleen rond moet struinen. Maar een klein deel is door kunstenaars opgefleurd en bestaat uit fel gekleurde huizen met poppen en beelden voor de deur en op balkons.
Het is duidelijk dat hier veel toeristen op af komen en er daardoor een rijkelijk aanbod aan restaurantjes, straatkunstenaars en souvenirwinkels is ontstaan. Spontane tango dansers op straat zijn hier niet meer, maar bij een aantal restaurants worden de danskunsten wel aan de gasten getoond.
Als we even een tentje induiken voor een drankje worden we verrast door een zanger en zangeres die midden in het restaurant optreden en we kijken onze ogen uit in dit oude, bijzondere pand met een muur vol wijnflessen, oude snuisterijen en de toiletten op een inpandig balkon met een plafond op 1.60 m.
Om ons heen zit iedereen al met borden vol vlees en flessen wijn, maar wij houden het bij een biertje.
Als we dan later, na nog wat rondstruinen, toch echt wel trek hebben wagen wij ons op een ander terrasje ook maar aan de Bife de Lomo en een Milanesa (soort schnitzel) terwijl we kijken naar de tangodansers op ons terras.

We hoppen daarna weer op de bus om meer van de stad te zien. Het is opvallend veel hoogbouw hier, waar vaak alles door elkaar staat. Klassieke gebouwen met daarnaast saaie betonnen torens en vervolgens een modern pand. Veel stukken lijken op Parijs, Rome of New York. Maar door al die hoogbouw mis je wel wat zonlicht op straat, hoewel dat misschien juist wel gunstig is in de warme zomers.
De overtreffende trap van hoogbouw zien we in de nieuwe wijk Puerto Madero aan de overkant van de rivier. De waterkant doet ons denken aan de Amsterdamse IJ oever. Waar de oude pakhuizen worden opgeslokt door de moderne hoge flats en architectonische hoogstandjes.
En daarachter ligt een hele juppen wijk waar de glazen wolkenkrabbers uit de grond worden gestampt en de ene nog glimmender is dan de ander met daartussen strak aangelegde grasvelden en parkjes. We hadden al snel door dat die grasvelden eigenlijk het camouflage dak van de enorme parkeergarages waren. Want als je zoveel mensen in een klein gebied huisvest, moet je al die auto's ook ergens kwijt.Wij denken wel dat het 's ochtends in het spitsuur 1 grote file vanuit die parkeergarages en naar de overkant van de rivier is.Niets voor ons.
We maken het rondje in de bus verder af weer terug naar de oude stad, langs grote paleizen en overheidsgebouwen en eindigen in Palermo vlak bij ons hotel.

Zoals hier gebruikelijk gaan we laat op de avond op zoek naar een restaurant. Al slenterend door Palermo horen we harde muziek in de verte. Onze nieuwsgierigheid trekt ons er heen en zo belanden we midden in een straatfeest. De kraampjes worden net opgeruimd, maar op het podium gaat de band nog keihard door. Toch niet helemaal onze smaak qua muziek en we moeten nog steeds wat eten, dus gaan we door. Langs vele kroegjes, wijnbars, te luxe restaurants en net iets te sobere tentjes vinden we wat geschikts voor een snelle hap. Na empanadas, pizzapunt en hamburger sluiten we de dag met alweer een heerlijke koffie. Hoewel Argentinië vooral bekend is om de wijn weten ze met de koffie ook wel raad. Maar ondanks de koffie voelen we de vermoeidheid van een lange dag door de stad toeslaan en is het tijd om de zintuigen even rust te geven en ons op te laden voor morgen nog een dag in deze afwisselende stad.