You'd rather drink than worry

Go slow, dat is het motto van dit eiland en dat doen we dan ook.

Soms loopt het wat anders dan verwacht, maar ook daar kunnen we met de ontspannen sfeer hier prima mee om gaan.

We hebben heerlijk geslapen, maar als we dan af en toe wakker werden hoorden we de regen op het dak kletteren. De harde wind zorgde er zelfs voor dat ons huisje soms lichtjes heen en weer bewoog. En als ik het dan heb over regen, is het hier ook echt serieus regen!

Ook in de ochtend is het nog steeds niet veel beter met af en toe een behoorlijke plensbui. 

De geplande boottrip van vandaag hebben we in overleg met de touroperator maar gecanceled. 

Hoewel de temperatuur nog steeds prima is en je tijdens het snorkelen toch in het water ligt, maakt de harde wind het niet heel prettig om nu, op de ruige zee, in een bootje te zitten. 

De veel gehoorde en gelezen teksten hier zijn voor vandaag wel toepasselijk en nemen we dan ook ter harte.

"No shirt, no shoes, no problem

No money, big problem"

"Just get drunk"

"You'd rather drink than worry"

Tussen de hoosbuien door, die af en toe slechts aangekondigd door een aanwakkerende wind, ineens letterlijk en figuurlijk uit de lucht komen vallen en dan horizontaal voorbij blazen waardoor schuilen onder een kleine overkapping vaak ook nutteloos is, proberen we het eiland verder te ontdekken.

Op blote voeten door de plassen en met zo min mogelijk kleding aan zodat het niet onnodig nat kan worden, gaat dat het beste. Want ook de slippers blijven vastplakken in het inmiddels plakkerige zand. 

Sommige toeristen verkiezen toch een regenjas en bikinibroekje, wat dan wel weer een vreemde kledingcombi is.... maar ons wel weer wat te lachen geeft. 

Zodra we weer moeten schuilen duiken we weer een van de vele tentjes in en bestellen een biertje, nog een biertje, een cocktail en zo verder....

We nemen het maar zoals het is.

Zodra het droog is voel je direct weer de warmte en lokt de azuurblauwe zee voor een verfrissende duik. Maar als je dan op een bordje leest:

"Yes, stingrays can hurt you. Be carefull" neemt de zin om er in te duiken gelijk weer af. Maar daaronder staat ook: "They will come around here starting at 4 p.m." 

Zo laat is het nog lang niet... maar hoe stipt houden die beesten zich aan hun afspraak??

We wagen ons nog wel aan een andere uitdaging waar we over gehoord hebben, het voeren van Tarpon vissen. Deze prehistorische vissen van zeker een meter lang, en met een gigantische bek, springen gretig uit het water omhoog wanneer we ze vanaf de steiger een sardientje aanbieden. 

Deze vissen zijn hier beschermd en hoewel je met de enorme afmeting er een heel gezin mee kunt voeren, heeft de lokale bevolking er ook niet zo'n moeite mee om ze lekker te laten zwemmen omdat ze ook helemaal niet lekker zijn door de vele graten. 

Wat wel een lekkernij is en waar wij zeker van moesten proeven is de verse kreeft. Langs de kant van de weg laten we door een paar gezellige rasta gasten een heerlijk gekruide kreeft op de BBQ bereiden. Met een paar biertjes er bij smullen we van de geweldige smaak en hebben een leuk gesprek met de mannen terwijl we vol verbazing kijken hoe één van de rasta's enthousiast over zijn BBQ recepten verteld terwijl hij in z'n hand wiet aan het brokkelen is. Nee sorry, deze kruiden hoeven wij er niet bij ;) 

De aanzwellende wind verraad dat er weer een regenbui aan komt. Schuilen onder de kleine partytent helpt niet veel. Onze weinige kleding wordt weer nat van de spetters, maar wat geeft het. We zitten al zo in de relaxte Island vibe dat we er alleen maar om kunnen lachen en ondertussen de tent vasthouden om te voorkomen dat die weg waait.

Nu we zo rondwandelen over het eiland voldoen we ook gelijk maar aan de traditie om ook even een bezoekje te brengen aan het lokale politiebureautje. Verbazend genoeg hebben ze, in verhouding, best wel veel personeel. Hoewel het er naar uit ziet dat ze het niet bepaald druk hebben. Daarom hebben ze wel even tijd voor een praatje. Maar badges hebben ze hier helaas niet, dus jammer genoeg geen nieuw exemplaar voor onze collectie. 

Als zon, zee, strand vandaag niet echt gaat lukken richt ik mij op mijn andere hobby en dat is eten en drinken :) en met een voorliefde voor kokos kom ik hier wel aan mijn trekken met Cocos rijst, cocoswater met rum, coconut curry en van alles en nog wat met cocoscream.

Van het vele drinken vandaag moesten we ook heel vaak naar het toilet. En zoals ze hier fan zijn van diverse tekstbordjes en uitspraken vind je die ook regelmatig op het toilet. Tot nu toe de leukste was wel: "My aim is to keep the bathroom clean. Your aim will help."

Als we dan de middag afsluiten met de laatste cocktails en biertjes bewijst 'meneer' weer even dat 

slap ouwehoeren wel werkt en weet het voor elkaar te krijgen dat we de helft van de drankjes gratis krijgen in het kader van 'Happy Hour' wat allang voorbij was.

Maar dan proberen te betalen met je Jumbo bonus kaart gaat best lastig.

Op zo'n moment is het tijd om wat te gaan eten en daarna de dag af te sluiten. 

Op zoek naar een restaurantje worden we op straat al aangesproken: "wiet of paddo's of gewoon wat eten?"

Doe maar gewoon wat eten. Alleen al in deze omgeving zijn wij al relaxt genoeg.

Bij Roy's Blue Water Grill is alweer de keuze tussen al het lekkere eten lastig. Bij de coconut curry chicken en de snapper fish met in knoflook gebakken aardappelpartjes likken we onze vingers af. 

We waren eerst nog bang dat we weer de hele vakantie vast zaten aan een menu van rijst en bonen, maar wat kunnen ze koken hier!

En onze conclusie is dat zodra er een vrouwtje in de keuken staat die er uit ziet als een klein dik propje, dan wordt het zeker smullen!

Wanneer we terug komen bij ons hutje staat de zwarte kat, die ons vanaf het eerste moment van aankomst al steeds op zoekt, ons alweer op te wachten. En hoewel het een lief beestje is en ik me door geen enkele vorm van (bij)geloof wil laten leiden, hoop ik stiekem toch dat hij morgen weg is en de weergoden ons beter gestemd zijn zodat we het geluk hebben om alsnog een snorkeltrip te kunnen maken.