Belize: Bush, Beach, Blue Hole, Birds en Beestjes

We worden wakker in ons hotel in Hopkins en horen, naast de golvende zee, ook meteen de vrolijk fluitende papagaai. Zijn vaste deuntje zit al als een oorwurm in ons hoofd. Maar hij heeft er kennelijk zin in vandaag, want hij laat een heel repetoir van riedeltjes horen en doet ook nog even alsof het heel druk is in het naastgelegen kantoortje door steeds 'de telefoon over te laten gaan' en te pingelen alsof er constant WhatsApp berichten binnen komen. Wij vinden het super grappig, maar snappen ook dat eigenaar Rob er inmiddels gek van wordt.

Bob Marley klinkt uit de speakers terwijl we aan het ontbijt zitten. Dat past helemaal bij deze bestemming. We turen nog een laatste keer over de Caribische zee uit, waarboven tussen de wolken een klein beetje blauwe lucht verschijnt.

Een zee waarvan we nu weten dat er een prachtige onderwaterwereld in verscholen ligt.

Dan is het tijd om te vertrekken naar onze aller laatste bestemming in Belize, Burrel Boom.

Het is maar een kleine 2 uur rijden, dus we hebben nog tijd voor een tussenstop. 

Onderweg passeren we nog een groot natuurgebied en daar wandelen was een optie, maar met versleten schoenen wordt dat 'm niet. 

De vele bordjes langs de weg die je wijzen op het gevaar van overstekende Tapirs, Jaguars of Herten doen je geloven dat die dieren overal rondlopen. Maar nog steeds hebben wij ze niet gezien.

Dus gaan we naar de Zoo. Welliswaar niet in het wild, maar dit is een opvang voor inheemse dieren die om trieste redenen niet meer in het wild kunnen leven.

Daar krijgen we dan wel alle prachtige dieren te zien waarvan hun soortgenoten voor ons verscholen bleven in de dichte jungle en waarvan we hopen dat ze ook in de toekomst nog behouden blijven. 

Daarna rijden we het laatste stukje naar ons hotel dicht bij Belize City en het vliegveld. Maar met de ligging aan een rivier en veel groen om ons heen merk je daar gelukkig niets van. We kunnen zelfs nog door met dieren kijken, want we zien een grote roodkop gier in de boom en de brulapen zijn hoorbaar dicht in de buurt.

Het gele vogeltje de Kiskadee weten we te herkennen aan het geluid, waarbij het lijkt alsof hij zijn naam roept.

Ook al dachten we dat al die vogelnamen niet te onthouden zijn, we hebben er inmiddels toch wat van opgestoken. 

Zo is de Black Hooded Warbler ook geel, maar met een zwart hoofd alsof hij een hoofddoek draagt.

De mooie Aracari, een toekan-achtige met iets kleinere snavel.

En dan is er nog de Scarlet Macaw, maar ondanks dat het een héle grote, rode papegaai is en die best zou kunnen opvallen hebben we die niet gezien. 

Geen vogels, maar wel lastige namen om uit elkaar te houden (althans vonden wij dan, maar nu weten we het inmiddels wel) zijn de Coati en Agouti. De Coati's zijn de leuke neusbeertjes die bij de lodge van het fruit kwamen eten.

De Agouti's, de cavia-achtige beestjes die we inmiddels al vaker hebben gezien en overal in het regenwoud voorkomen.

En als we het dan toch over dieren hebben kunnen we onze snorkelervaring met de Nurse Sharks, Roggen en gigantische Schildpad natuurlijk niet vergeten. Dat was toch wel een bijzonder gave ervaring. 

Het kleine Belize bestaat gelukkig nog volop uit natuur waar wij de afgelopen tijd geweldig van hebben genoten. 

De wilderige jungle met de schreeuwende apen en alle andere dierengeluidjes. En waar we zo'n beetje alle soorten palmen hebben gezien die er bestaan.

Daar tussen het dichte groen liggen de bijzondere Maya opgravingen verscholen en overal in het land zijn nog overblijfselen van deze cultuur te vinden.

Aan de kust gaat de jungle over in de mooie stranden en eilandjes met 

een heerlijke ontspannen, Caribische, laid back sfeer.

En kleurrijke huisjes, die nu nog extra kleurig waren versierd met kerstverlichting. (Soms wat te hysterisch en knipperend)

De grote koraalriffen met als letterlijk middelpunt én ons hoogtepunt de Great Blue Hole.

Het is er bloedheet of het regent.

Maar ja, dat is dan ook de reden dat het zo waanzinnig groen is en onze planten thuis een microscopisch formaat hebben in vergelijking met wat hier groeit. 

En dan de vermengde bevolking van Rasta tot Amish. Wie had die ooit naast elkaar verwacht.

Het eten is al net zo divers.

Elke dag saaie rijst en bonen is ons bespaard gebleven. We hebben juist de meest lekkere en gevarieerde gerechten mogen proeven met Mexicaanse, Spaanse en Creoolse invloeden, veel fruit, verse vis, zeevruchten en kreeft! En zelfs 'Hollandse' groenten als broccoli en bloemkool. 

Alle culturen komen in Belize samen en dat met maar 400.000 inwoners. Misschien is dat het juist. Er is nog ruimte genoeg. 

Hoewel er steeds meer ontwikkeld wordt en we al zagen dat van de weinige wegen die er zijn, steeds meer geasfalteerd wordt en er heel wat nieuwe hotels worden bijgebouwd aan de kust. 

Laten we hopen dat Belize zijn charme behoudt want we hebben er van genoten.

We hebben een geweldige reis achter de rug en keren morgen naar huis met een hoop ervaringen en herinneringen rijker. 

Morgenochtend nog een laatste beetje warmte in ons opnemen (en misschien nog wat zon) en dan zullen we toch echt de auto moeten inleveren en naar het vliegveld gaan.

Nu geen overnachting in Atlanta, maar na een korte tussenstop meteen door. 

Zet de verwarming thuis maar vast aan! En zodra we thuis zijn zullen we meteen de planten extra water én Pokon geven.

Of zetten we dan toch nog de kerstboom op met van die lekkere hysterische, gekleurde lichtjes er in?