Jaguar Jungle
Blijf op de hoogte en volg Richard&Natascha
12 December 2023 | Belize, Hopkins
De dag begint bewolkt en miezerig.
Na de late avond van gisteren zou het heerlijk zijn om vandaag lekker te kunnen luieren op een strandbedje, maar het is echt geen strandweer. Bijpassender is het regenwoud.
Met de wandelschoenen aan vertrekken we naar het Cockscomp Basin Wildlife Sanctuary in het binnenland, waar we gisteren al langs kwamen onderweg van Placencia naar Hopkins.
We hebben gisteren de boottocht met de onbekende man op zee overleefd.
Nu wagen we ons in een nieuwe uitdaging. Een wildlife reserve van 400 vierkante kilometer wildernis waar een paar honderd Jaguars leven.
Bij de toegang van het gebied kopen we een ticket en melden ons aan in het bezoekers-boek. Volgens het boek zijn we de 3e en 4e bezoeker van de dag in deze dicht begroeide jungle.
Hoewel de schuwe jaguar vooral 's nachts actief is en bijna nooit wordt gezien, zou het zomaar kunnen dat de grote katachtige ons wél ziet en ons vanuit de bosjes zit te begluren.
We vragen ons af of ze ook bijhouden of de aangemelde mensen ook weer het park verlaten en waneer er een zoekactie wordt opgestart als dat niet het geval is.
Van de diverse wandelroutes in het gebied kiezen we als eerste de tocht naar een waterval.
Een redelijk eenvoudig pad door de groene oase van tropische bomen, palmen, lianen en varens.
Het laatste stukje loopt licht omhoog en dan horen we het water al stromen.
We komen op een idyllische plek uit waar een waterval van de rotsen stroomd en uitkomt in een natuurlijke pool met kraakhelder water.
De verleiding is groot om te gaan zwemmen op deze mooie plek, maar doen we niet.
We lopen nog een stukje verder de berg op. Al snel wordt het behoorlijk steil en moeten we de boomwortels en stenen als natuurlijke traptreden gebruiken.
We stoppen af en toe even kort om op adem te komen. Hoewel de temperatuur nu niet zo hoog is (gelukkig maar) hebben we het toch behoorlijk warm gekregen. De druppels van miezerregen en zweet, vermengd met insectenspray druipt van ons gezicht.
En nog genieten we van de natuur om ons heen en de oneindige hoeveelheid bomen waar we inmiddels al deels bovenuit zijn gestegen.
Boven aan de top krijgen we nog net een glimp te zien van het waanzinnige uitzicht over de golvende groene bomenmassa en de dichtbegroeide bergen om ons heen, voordat het helemaal dicht trekt met bewolking en het iets harder gaat regenen. Het is na deze inspanning wel even lekker verkoelend.
Als we wat opgefrist zijn beginnen we aan de tocht terug. De afdaling is een stuk minder zwaar, maar we moeten toch uitkijken dat je niet uitglijdt.
Aansluitend volgen we nog een andere wandelroute die een stuk makkelijker is en langs een kronkelende waterstroom gaat. De ideale plek voor een jaguar zou je zeggen. Maar nee, we zien niets. Ook geen andere dieren trouwens, hoewel hier van alles schijnt te leven. Maar in zo'n groot gebied hebben ze ruimte genoeg om zich schuil te houden. En zelfs de vogels houden zich waarschijnlijk onder de grote bladeren verscholen voor de regendruppels.
Ja, de brulapen, die laten uiteraard wel weer van zich horen. Maar waar ze zitten kunnen we niet achter komen. Het geluid kan tot wel een kilometer ver gaan. Zie jij die zwarte apen, ergens in een van die vele boomtoppen, dan maar eens te vinden.
We bereiken veilig en wel de uitgang.
Moe maar voldaan van het wandelen rijden we terug naar ons hotel.
We besluiten vanavond toch naar het wat sjiekere restaurant bij ons hotel te gaan.
Maar ik kan daar echt niet in mijn wandelkleren of rommelige pyjama kloffie aankomen.
Ik had voor deze strandbestemming meer een leuk, luchtig zomerjurkje in gedachten, maar daar is het weer niet helemaal naar.
Maar ondanks de regen is het toch niet echt koud, dus trek een wat langere rok uit mijn tas en nog het laatste keurig witte shirtje. Zo kunnen we verschijnen.
We zitten nog geen 5 minuten of ik wordt helemaal lek geprikt door muggen. Heb je dat weer. Misschien had ik toch die lange broek aan moeten doen....
Nog meer souvenirs.
Maar dan van herinnering aan een land die je juist niet wilt meenemen. En van de diersoort die zich altijd en overal wél laat zien.
We hebben nu wel weer extra plek in onze bagage voor leuke souvenirs, omdat alle flesjes Deet en tubes Azaron op zijn gegaan en de wandelschoenen van Richard hun beste tijd gehad hebben.
-
13 December 2023 - 12:32
Roan:
Oh wat stoer, dat er een heel paar wandelschoenen wordt opgestookt in een vakantie! Dat bepaald wel het onderscheid met de gemiddelde hang-op-het-strand en hang-aan-de-bar toeristen. Zweet, regen en deet is toch een echte belevenis-cocktail[e-1f605].
En geslaagd voor het jungle diploma. 400 km2 is genoeg om dagen te verdwalen. De gemiddelde Nederlandse scholier kan zonder navigatie niet eens meer de weg uit een stuk natuur van 40 km2 (bijvoorbeeld 5 x 8 km) vinden.
Wees voorbereid op de barre en gevaarlijke Nederlandse omstandigheden: Ca 8 C boven nul, dus even géén muggen, genoeg regen om kaplaarzen te dragen en een serval die nog steeds ergens op de heide rondloopt[e-1f62c].
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley