Na regen komt zonneschijn

We hebben een heerlijke dag achter de rug.

Want bij het vroege opstaan en een blik op het strand waren we getuige van een mooie zonsopkomst en een heldere lucht. Dat beloofde veel goeds voor vandaag. En vooral ook voor de geplande snorkeltour. 

De paraplu blijft thuis, de zwemkleding kan aan en we smeren ons in met een flinke laag zonnebrandcrème. 

Na een ontbijtje aan de pier melden we ons bij 'Go Sea'. Met nog 8 andere mensen stappen we aan boord van een snelle motorboot die ons in een uurtje naar de 'Silk Cayes' brengt. 

Met de felle zon op onze huid en de wind in de haren scheuren we over de kalme zee. 

Met de kleine eilandjes die verspreid in de zee liggen heeft het iets weg van de Loosdrechtse Plassen, maar dan met veeeeel meer water en kleinere eilandjes. Sommige zijn privé eilanden van rijke Amerikanen met slechts één huis er op, anderen hebben meerdere huisjes waar je soms ook kunt overnachten tegen hele hoge prijzen.

We gaan voor anker bij 1 van de 3 Silk Caye eilandjes wat speciaal bestemd is voor deze snorkeltrips. 

Een piepklein eilandje van denk ik zo'n 50x30 meter. 

Met nog 6 boten van andere touroperators, zijn de 10 tafels op het eiland snel gevuld met alle mensen die hier komen snorkelen. Verder staat er 1grote BBQ waar de lunch straks op bereid wordt. En het enige mini gebouwtje op het eiland is het toilet.

We krijgen een korte instructie van de 2 rangers die hier het behoud van het eiland en het onderwaterleven beschermen en verder lopen er nog 4 coast guards rond.

Wat een baan heb je dan. Ranger op zo'n piepklein eilandje in de Caribische zee. Ze zorgen er voor dat ze hier 's ochtends net voordat de tour boten aankomen aanwezig zijn, harken het zand netjes aan en houden een introductie praatje aan de bezoekers.

Wat die coast guards hier doen is ons niet helemaal duidelijk.

Maar we vermoeden dat ze dit als uitgangsstelling hebben voor het hele gebied, omdat de overige eilandjes onbewoond en dus saai zijn of privé bezit zijn.

Maar goed, we komen hier voor het onderwaterleven. Dus bril op, flippers aan en gaan. Met een klein groepje volgen we de gids in een rondje om het eiland. De rest van de bezoekers doen ondertussen hetzelfde. Althans sommige doen het rondje de andere kant op. Op zich houden we genoeg afstand van de andere groepjes om er geen last van te hebben, maar ergens lang blijven drijven en op je gemak het onderwaterleven bewonderen kan ook niet want er komt alweer een ander groepje achter ons aan. Ondertussen verteld de gids steeds wat voor vissen er te zien zijn. Maar luisteren naar de uitleg en tegelijk onder water kijken (en dus met je oren onder water) lukt nog steeds niet samen. Laat die uitleg maar. Het is net zoiets als met de vogels. We zien gewoon allemaal hele leuke visjes met allemaal verschillende en mooie kleuren. Het maakt me niet zoveel uit hoe ze heten. 

Eentje die we wel bij naam kennen en super gaaf om te zien was de Moreen. Een hele grote, dikke zwom voorbij. Maar het schuwe dier trok zich ook weer snel terug in zijn holletje. 

Het koraal hier is ook weer bijzonder. Niet zo kleurig als verwacht, maar wel weer in bijzondere waaiervormen, bollen en lange toeters.

Na een goede BBQ lunch op het eilandje varen we nog naar een tweede snorkelplek om roggen en nurse sharks te zien. Wij zijn niet meer bang voor deze tandeloze haaien en willen ze graag nog een keer zien, dus plonzen als eersten in het water. Die Amerikanen bij ons op de boot zijn nog een beetje angstig. 

En we zien inderdaad een aantal haaien en roggen voorbij zwemmen en nu ook een Spotted Ray. Een mooie gevlekte Adelaars-rog met witte stipjes op zijn 'vleugels'. 

Maar we worden ook nog getrakteerd op een schildpad. En wat voor één. Een gigantisch exemplaar van zeker wel 1,5 meter! Zo groot hadden we hier niet verwacht. 

En hij blijft ook nog kalmpjes heen en weer zwemmen zodat we hem een hele tijd kunnen bewonderen. Wat een geweldig dier! 

Net als we aan de boottocht terug beginnen en nagenieten van de mooie onderwaterwereld krijgen we dan als toetje ook nog een dolfijnenshow. 

Niet heel gebruikelijk om die hier te zien, dus daar hebben we dan weer mooi mazzel mee. 

Natuurlijk blijft de boot even stil liggen om de dieren niet te verstoren, maar ook zodat wij kunnen genieten van de dolfijnen die voor ons uit het water opduiken. 

Na hun korte showtje zijn ze net zo snel als dat ze verschenen ook weer weg en vervolgen wij onze weg terug naar de kust.

Van zo'n heerlijk dagje op en in de zee wordt je rozig en gaan we dus even lekker nagenieten op onze strandbedjes voor ons huisje. 

's avonds lopen we opnieuw naar de pier waar nu een heuze kerstmarkt is opgebouwd, inclusief DJ die bekende kerstnummers draait, maar wel weer met een carribische beat. Toch vreemd om "Dashing trough the snow" te horen met deze warme temperaturen. 

Bij de bar, verlicht met kleurrijke lampjes en een kerstboom drinken we wat verfrissende biertjes en wandelen tussen de kraampjes met handgemaakte snuisterijen door. Een carribische drumband verzorgt een swingend optreden terwijl de veelal Amerikaanse en Beliziaanse bewoners in foute kerst T-shirts, kerstmutsen en rode rendiergeweien op hun hoofd zich volgieten met bier en rum-punch.

Dan zien we in de verte op zee lichtjes aan komen varen. 

Een hele botenparade met vrolijk verlichtje sloepjes en jachten inclusief kerstversiering trekt voorbij en wordt door het publiek op de pier enthousiast toegejuicht. 

Die kerst in tropische sferen is wel apart, maar wij kunnen er wel van genieten. 

Hoewel het gezellig is moeten we wel even wat gaan eten. Maar als we dan de feestdrukte bij de pier verlaten en over het wandelpad door het dorp lopen is het wel vreemd stil terwijl het nog helemaal niet laat is. Je zou op zo'n avond als dit wel meer reuring op straat verwachten. De locals bij hun winkeltjes, waar we al vele malen voorbij zijn gewandeld, zeggen wel steeds super vriendelijk gedag en leren we zo onderhand wel kennen.

We besluiten naar een restaurantje aan de hoofdstraat te gaan, want daar is op z'n minst wat meer levendigheid van pick up trucks en golfkarretjes die van en naar de pier rijden. 

Om in het kader van het onderwaterleven te blijven gaan we vanavond voor vis op het menu.

Ik bestel een gerecht wat ik zeker nog wilde proberen, Lionfish. 

En naast dat het erg goed smaakt lever ik daarbij ook nog een bijdrage aan het behoud van het koraal. Want de Lionfish, die helemaal niet thuis hoort in deze wateren, eet het koraal op en er zijn er veel te veel in deze zee omdat ze geen natuurlijke vijand hebben. Dus, hoewel het wel ook een hele mooie vis is met een bijzondere, stekelachtige vorm (kan ik niet uitleggen, zoek het maar op) is het toch goed om er op z'n minst 1 op te eten. 

En daarnaast bestellen we Snapper in hete rode curry. Nou, die is zeker goed heet en zorgt er voor dat we het nog warmer hebben. 

Dat moeten we dan maar weer afblussen met een biertje en cocktail. 

We zijn blij dat het weer vandaag mee zat waardoor we hebben kunnen genieten van Placencia zoals het bedoeld is.... zonnen en snorkelen. 

Hopelijk morgen nog meer zon.