Ter land, ter zee en in de lucht

Bij het ontbijt verschijnt de aanhalige zwarte kat alweer ten toneele. We weten niet wat we hiervan moeten denken, maar de weergoden zijn ons in ieder geval 

goed gestemd. De zon schijnt, en hoe! Wat een warmte.

Allereerst wandelen we deze ochtend op blote voetjes naar de punt van het eiland. Eerst door de hoofdstraat met de kleurrijke barretjes en restaurants, maar als we verder komen zien we steeds meer hutjes waarvan de kleuren ernstig vervaagd zijn en het hout er uit ziet alsof het al te lang geen goede laag verf meer heeft gehad. 

Onze wandeling leid ons naar het vliegveld voor een bijzondere vlucht. Een ones in a lifetime (of voor velen helaas niet eens) ervaring die wij, nu we hier toch zijn, echt niet willen missen. 

We checken in en ontvangen onze boarding pass voor een vlucht over the Great Blue Hole! 

Een wereldwonder dat bestaat uit een sinkhole midden in de oceaan, bijna perfect rond, ruim 300 meter breed en 128 meter diep. 

De beste manier om dit bijzondere natuurverschijnsel te zien is vanuit de lucht.... dus dat gaan we dan ook doen.

Maar helaas moeten we er nog even wat geduld voor hebben. Hoewel het slechts een vluchtje is van 1 uur hebben we bijna 1,5 uur vertraging. Niet omdat er andere vluchten op dit mini vliegveldje in de weg zitten, maar wel nog wat achtergebleven, laaghangende wolken die ons het bijzondere uitzicht zouden kunnen belemmeren. En dat willen we natuurlijk niet.

Als het dan eindelijk zo ver is turen we uit een raampje uit over de helder blauwe zee. De ondiepere gedeeltes zijn duidelijk herkenbaar aan de bijna onwerkelijke turqoise kleur en zo helder dat je vanuit de lucht de bodem kunt zien. We vliegen eerst over een atool, kleine onderwatereilandjes die soms wat weg hebben van kleine ronde onderwater grasveldjes. 

En dan verschijnt de Great Blue Hole in zicht! Het is inderdaad een heel bijzonder fenomeen dat er midden in die inmens grote oceaan ineens een diep donkerblauw gat zit. En deels omring door atolen wat eruit ziet als een lichtblauwe rand waardoor het gat nog eens extra wordt benadrukt wordt. We kenden het van de plaatjes uit reismagazines waarin de mooiste of meest bijzondere plekken op aarde staan beschreven. En dat is zeker waar. Het is vreemd, mooi, en absoluut heel bijzonder wat hier door de natuur is ontstaan. 

Vanaf het wateroppervlak zal je er niet veel van merken, en hoewel het wel populair is om de grot achtige diepte in af te dalen met een duikuitrusting, hebben we vanuit de lucht toch wel het beste plaatje. 

Na wat rondjes er om heen vliegt de piloot weer terug en kunnen we Caye Caulker, het eiland waar we nu verblijven, nog even goed van bovenaf bekijken voordat we weer landen.

Dit was toch wel een bijzondere ervaring!

Maar lang tijd om na te genieten hebben we helaas niet. We moeten ons haasten om op tijd te zijn voor de snorkeltrip die we alsnog vandaag gaan doen. 

Door de vertraging van de vlucht schiet de lunch er bij in, dus duiken we even snel de supermarkt in voor wat bananen en chips voordat we ons bij Anwar Tours meldden.

Waar we gisteren nog de hoop hadden dat we een privé tour zouden hebben, heeft Anwar kennelijk toch nog last minute wat mensen er bij geboekt en delen we de boot met nog 9 mensen. 

Na een kort stukje varen springen we bij het eerste rif het water in en proberen de andere mensen zoveel mogelijk te vermijden zodat we, al dobberend in de warme, zoute zee, de kleurrijke onderwaterwereld kunnen aanschouwen. Kleine gestippelde en gestreepte visjes, grote meerkleurig vissen en heel veel grote schelpen van de soort die je tegen je oor houdt en dan de zee in hoort ruisen. Het koraal hier is groter en diverser in vorm dan wat we ooit hebben gezien. Grote bollen, horentjes, plantachtige vormen en paarse waaiers die wat weg hebben van een enorm blad van een rode kool. 

De volgende stop is bij Shark Ray Alley en die naam is niet voor niets. Zodra we het water in gaan worden we aan alle kanten omringd door enorme roggen die sierlijk door het water lijken te vliegen. Een prachtig gezicht en zo dicht bij dat je soms de 'vleugels' zachtjes langs je heen voelt gaan. 

Maar dan ook nog oog in oog zwemmen met een haai en vervolgens zelfs omringd worden door een hele groep haaien met een angstaanjagend brede kop en soms wel 2,5 meter lang. Dat is best indrukwekkend. In dit geval is het veilig omdat het 'nurse sharks' zijn, verpleegstershaaien. Die sabbelen alleen en bijten niet. Toch blijft het spannend. En zeker als de sterke stroming je net naar zo'n groep haaien drijft en je er bijna tegenaan dreigt te botsen. Dan flapper je net even wat sneller met je flippers om toch een beetje gepaste afstand te houden.

Alweer een once in a lifetime experience wat nog lang in onze herinneringen mee zal gaan.

Na deze bijzondere ervaringen hangen we onze zwemkleding te drogen op de veranda en gaan op zoek naar een verfrissend drankje.

Een van de eerste tentjes waar we langs komen is Heebies Jeebies, een klein cocktail barretje langs de weg vol kokosnoten, ananassen en een grote drankkaart. 

We beginnen met een Coco Loco en biertje, en hoewel we van plan waren om hier slechts 1 drankje te doen en dan weer verder te lopen, komen we hier niet meer weg. Al snel raken we aan de praat met de leuke barman, een stel dat woont in New York maar afkomstig is uit Jamaica en Sint maarten, een man uit California en nog een Ameriaans stel. Zo'n klein lokaal tentje waar je mensen van over de hele wereld ontmoet, verhalen met elkaar deelt en herkenning bij elkaar vind zijn echt de leukste plekjes. 

Het is zo gezellig dat we bijna vergeten dat we nog moeten eten. Er wordt door de barman als afsluiter een groepsfoto gemaakt waarna hij ook nog even sneaky een grappige selfie van zichzelf maakt. Dan moeten we echt opschieten om nog ergens wat te kunnen eten want om 22:00 gaan de meeste keukens dicht. 

We komen uit bij de Bambooze Bar, ook alweer zo lekker fel geschilderd in rood, groen, geel en oranje, gekleurde kerstlampjes en met schommels in plaats van stoelen aan de tafels. Met nog een Raggae Sunrise cocktail, een warme wind die vanaf de zee door de palmbladeren ruist en al schommelend aan tafel voelen we ons als een kind zo blij. 

We laten ons de heerlijke Seafood Kabob (nee, geen Kabab... hier heet het Kabob) smaken terwijl we luisteren naar de Caribische Beats uit de boxen. 

Wanneer dan ineens een niet al te beste zanger op de swingende muziek mee begint te doen, is het voor ons het moment om op te stappen. 

Op de terugweg lopen we de Karaokebar ook maar voorbij. De politie, 4 man sterk in een golfkarretje, staat er al voor de deur. Of ze meegenieten of juist afwachten tot het uit de hand loopt weten we niet. Wij gaan gewoon lekker op de veranda nagenieten van deze dag vol bijzondere belevenissen.