Van Beach naar Bush

Het eilandleven, de zee, de vele soorten palmbomen vol kokosnoten en ons hutje waar de 

Oleanderboom en Bougainville tot over het dak reiken moeten we helaas weer achter ons laten. 

Maar er wacht ons weer een mooie nieuwe bestemming. 

Voordat we het weten zijn we met de watertaxi terug op het vaste land en worden met een taxibusje naar Belize City gebracht. De airco staat vol aan omdat het anders niet te doen is in het busje, zo warm, terwijl uit de radio de kerstliedjes klinken ha ha. 

Vanaf Belize City worden we door een andere chauffeur opgepikt die ons in een uurtje in Noord Westelijke richting het binnenland in brengt. De rit gaat vlot door een plattelands-achtige regio met slechts enkele huizen, veeteelt, paarden en landbouw en lage begroeiing, althans voor lokale begrippen dan want in onze ogen zijn het evengoed flinke bossen.

Aangekomen bij de New River ligt er een bootje voor ons klaar die ons verder het binnenland in zal brengen. En ook een nieuwsgierige krokodil die de verse toeristen al ligt op te wachten. 

We zoeven over de rivier met een flinke vaart en gaan schuin door de bochten terwijl we links en rechts kijken of we al wat dieren kunnen spotten tussen de bomen en aan de waterkant. We zien wel wat vogels en een schildpad die van schik van een tak het water in springt en een Jesus Lizard, die zijn naam te danken heeft aan dat hij op zijn achterpoten over het water kan rennen. Het dierenspotten, wat wij tijdens onze reizen veelvuldig doen, is weer volop begonnen. 

Halverwege de tocht wordt de boot even stil gelegd onder de schaduw van wat bomen om onze lunch, die ze voor ons ingepakt hebben in een schattig kadoo-tasje, op te eten. 

Daarna vervolgen we de weg onder het genot van een biertje. 

Na een uur varen komen we aan bij de Lamanai Outpost Lodge waar we hartelijk welkom worden geheten met een biertje en een cocktail. We hebben weer een geweldige houten hut, mét rieten dak én veranda en worden omringd door de bij ons bekende tropische kamerplanten maar dan in reuzenformaat. Allerlei soorten palmachtigen, yucca's, bromelia's, sanseveria's, heleconia's en nog een hoop van die mooie tropische planten waar we nog steeds niet de namen van weten. 

Bij het avondeten komen we nog 2 andere gasten tegen. Zij blijken samen met ons de enigen hier te zijn. Lekker rustig in deze ruim opgezette lodge. Waar we op Caye Caulker nog overal de reggae- en salsa klanken uit de boxen hoorden komen, horen we hier alleen de geluiden van de natuur. Het kussende geluid van de gekko's en het getjirp van vogels en insecten. 

Maar dan ineens een doffe klap waarna wij verbaasd opkijken. "No worries, just a coconut falling from the tree" OK, je moet hier dus wel uitkijken waar je loopt. 

Het is inmiddels donker en dan is het hier ook écht donker. Samen met een gids gaan we na het eten met hoofdlampjes op rond de lodge op zoek naar kleine beestjes. Maar dan horen we ineens meerdere ploffen wat een beetje teveel lijkt voor vallende kokosnoten. Dat blijken lokale jongeren te zijn die vuurwerk afsteken. Ook hier beginnen ze er al ver voor Oud en Nieuw mee. Maar dat is het laatste wat je hier in de jungle verwacht.

Gelukkig laten de nachtdieren zich er niet door storen. Ze verraden hun aanwezigheid door de oplichtende oogjes, zelfs de allerkleinsten zijn op die manier te vinden. Naast diverse spinnen, kleine insecten en vleermuizen zien we ook schildpadden, vogels, een grote pad en zelfs een opossum die ons vanuit een boom zit aan te staren. 

Helaas is ons meest gehate dier ook weer volop aanwezig.... muggen! Grrrr, helaas onvermijdelijk op dit soort bestemmingen, dus het jeukt alweer aan alle kanten terwijl we ondertussen alweer driftig in de weer zijn met anti-muggen spray.

Ach, je kan niet alles hebben. 

In ons fijne hutje met ventilator hebben we geen last van de warmte en muggen en zullen weer heerlijk slapen met de tjirpende insectengeluidjes op de achtergrond.