West Patagonië

Van het verste puntje van Argentinië, nou bijna dan want we zijn net niet tot Kaap hoorn gekomen, reizen we vandaag weer naar boven.
We verlaten Tierra del Fuego, Vuurland waar zoals ik eerder al schreef voor de Europese avonturiers aankwamen alleen Yamana indianen woonden die zich insmeerden met zeehondenvet. Wie dit stuk land als eerste heeft ontdekt, daar zijn de meningen over verdeeld. Maar het verhaal gaat wel dat het vernoemd is naar de vele vuren die er brandden zodat de blote Yamana mensen zich warm konden houden.
Vuurland is tienduizend jaar geleden afgebroken van het vaste land waardoor de straat Magellaan is ontstaan, een waterdoorsteek die grotendeels in Chili ligt en uitmond aan de Argentijnse kust.

Op weg naar onze volgende bestemming, wat maar een korte vlucht is, houden we nu wel de ogen open en kruisen het water van de straat Magellaan en kijken op een verder verlaten, woestijnachtig, troosteloos landschap wat maar weinig interessant is. Toendertijd was de ontdekking van dit land voor de doorvoer mogelijkheden dat natuurlijk wel. Maar het land zelf is weinig uitnodigend met oneindige, kale grond als een maanlandschap met wat kraters en bijna uitgedroogde kratermeertjes.

Ergens in die leegte ligt het dorpje El Calafate. El Calafate is ook de naam van een vrucht waarvan men zegt dat als je eenmaal deze bes gegeten hebt, je altijd hier terug blijft komen. Zal dat de reden zijn dat hier überhaupt nog mensen wonen, of is er een andere goede reden?
Die is er, want behalve de lege vlakte ligt hier aan de andere kant namelijk een bijzonder gletsjer gebied met helderblauwe gletsjermeren. Zo'n contrast met het bruine landschap er omheen. En dat is de enige reden dat hier een dorp is wat tegenwoordig flink gegroeid is door de vele toeristen die op het gletsjer gebied af komen. En dat is dus ook de reden dat wij hier zijn. Een uniek stukje natuur van deze wereld.

Er staat weer een huurauto voor ons klaar waarmee we weer lekker zelf kunnen rondtouren. Maar niet zoals besteld een standaard dingetje, nee we krijgen een dikke Toyota pick-up truck mee. Super handig zo'n 4 Wheel drive. Maar laten nou net in dit ongerepte gebied wel gewoon prima asfalt wegen liggen. Dus een beetje onnodig, maar wel grappig.
We rijden door het dorp wat vol is met restaurants, souvenirwinkels en hotels volledig gericht op het toerisme. Maar wel veel smaakvoller gebouwd dan Ushuaia, wat echt een rommeltje was met alle bouwstijlen en bouwvallen door elkaar. Dit ziet er allemaal goed verzorgd uit met sfeervolle laagbouw van hout en natuurstenen, passend in het landschap.
Net buiten het dorp, op een heuvel met uitzicht op het grootste gletsjermeer Lago Argentina ligt ons hotel. Rond het meer scharrelen paarden, diverse vogels en Flamingo's rond. In de lucht een vreemde combinatie van allerlei verschillende soorten wolken. Voor een meteoroloog moet dit een heel interessant schouwspel zijn. Tussen de wolken schijnt ook het warme zonnetje en tegelijk waait er een frisse wind, alle contrasten bij elkaar.

Door een late lunch met een enorm grote sandwich, slaan we een echte avondmaaltijd maar over en gaan vroeg naar bed voor onze tocht van morgen naar en op de gletsjer.