Zeefari

We zijn op safari Patagonië style.

Geen Afrikaanse savanne, hoewel het dorre landschap met kilometers zicht en de eindeloze gravel weg veel overeenkomsten heeft. De dag begint fris, maar als het zonnetje eenmaal doorkomt is het lekker.

Alles in het dorp is gericht op Walvistochten en andere watersport, toch blijkt het lastig om een keuze te maken tussen alle verschillende aanbieders, zijn een aantal kantoortjes gesloten en spreken ze niet overal Engels. Het kost ons deze ochtend wat tijd, maar we hebben uiteindelijk kunnen boeken voor vanmiddag. Zodra de busjes met toeristen vanaf het vaste land arriveren, die dus wel van te voren een tour hebben geboekt, verlaten wij met de auto het dorp en gaan op safari.

De eerste dieren die we spotten zijn weer de schapen en wat paarden.

Maar al snel zien we ook Guanaco's en daarna nog heel veel van deze leuke lama-achtige dieren langs de route naar de Oostkust van het schiereiland. Het zijn de impala's of puku's van Patagonië en hebben ook nog eens dezelfde kleur.

Een gek gezicht zijn dan ineens 3 nandoe's die de weg over steken. Deze struisvogels geven je helemaal het idee dat je in Afrika bent.

En dan ook nog een overstekend gordeldier. Eindelijk, die wilden we graag een keer zien.

Na 1,5 uur rijden bereiken we de oostkust en kijken vanaf de hoge rand op het heldere turquoise water terwijl vlak voor onze voeten pinguïns lopen. Slechts een klein hekje houdt de mensen op afstand van de gaten en kuilen waarin de grappige beestjes hun nest hebben. Je zou ze zo aan kunnen raken, maar dat doen we natuurlijk niet. Onderaan de helling waggelen er ook nog een paar rond en duiken de zee in. We zouden er uren naar kunnen kijken, maar er is nog meer te zien.

We rijden verder naar de leeuwen en olifanten. En dan in dit geval de zee variant.

Vanaf het volgende uitzichtpunt zien we een kudde zeeolifanten op het strand liggen. De enorme vetzakken liggen er loom bij, maar wat wil je met zo'n gewicht en een blubber lijf. Af en toe wordt er wat gewapperd met een flipper of staart en probeert er een met veel moeite om te draaien en de meest actieve sleept het logge lijf voort op zoek naar een betere luier plek. Vooral de mannetjes zijn kolossaal en zien er echt uit als een zak vol vet met een vreemd klein hoofd met zo'n gekke slurfachtige neus. Mooi van lelijkheid zullen we maar zeggen.

Een stuk verder langs het strand liggen de zeeleeuwen. Volgens de borden kan het nog een uur lopen zijn over een slingerend duinpad. Niet dat wij lui zijn, maar daar hebben we simpelweg geen tijd voor. En bovendien was de kolonie die we gisteren zagen naast het dorpje veel makkelijker te bereiken.

Het is tijd om weer helemaal terug te rijden om de boot op te gaan voor het volgende deel van de zeefari.

De zon is weer verdwenen achter de dikke wolken en de wind neemt toe. Dik aangekleed zijn wij er klaar voor. Toch vinden ze dit nog niet genoeg, dus worden we ook nog uitgedost met een gele en oranje poncho en een zwemvest. Genoeg laagjes nu lijkt me zo. Als propjes stappen we aan boord en varen de baai uit.

Gisteren hadden we mazzel met de walvissen bijna voor de deur, maar vandaag zijn ze wat verder weg. Dus na een stuk vol gas over zee krijgen we de eerste walvissen in zicht. Met de boot komen we heel dicht bij een moeder met kalf die rustig langs het wateroppervlak zwemmen. Een enorme zwarte vlek onder water verraad de grootte van deze waterreuzen en regelmatig steken ze een stuk van de kop boven water met het bijbehorende, kenmerkende fonteintje van spuitend water.

Geweldig om van zo dicht bij te zien. En hoewel de open boot best vol zit met mensen krijgt iedereen de kans om ze links en rechts van de boot te zien. Maar de beste plek heb ik, bij de kapitein op een verhoging aan de achterkant met aan alle kanten zicht. Als er dan een mannetjes walvis iets te nieuwsgierig wordt en klem langs de boot zwemt zie je nog duidelijker hoe enorm hij is. Net zo groot als de boot. En dit was dan volgens de kapitein nog een kleintje.

Op de terugweg genieten we na van deze bijzondere ervaring. Ondertussen worden we wat nat van de opslaande golven, want die poncho helpt ook niet echt, maar dat maakt niets uit. Wat een belevenis. 

We nemen daarna meteen een warme douche, lees: een slap straaltje in de gedateerde badkamer. Maar dat maakt ook niet uit.

Deze zeefari dag is geslaagd!