Lobo lobo

Om iets unieks te beleven moet je wel wat moeite doen en mazzel hebben, maar dan heb je ook wat.

Gisteren hebben we via Mica van de walvistour het nummer gekregen van Jorge uit Puerto Madryn. Na wat heen en weer whatsappen is er wel plek, maar zijn de weersvoorspellingen niet best en is het nog even afwachten.

's Ochtends om 7 uur krijgen we groen licht, dus stappen we na een snel ontbijt in de auto en rijden in 1,5 het schiereiland af naar Puerto Madryn. Waar op het schiereiland nog een frisse wind stond, stappen we hier uit in een zonnige badplaats. Geen harde wind, dus we kunnen! We gaan snorkelen met zeeleeuwen!!

1 van de 5 plekken ter wereld waar dit kan, en nergens met zoveel tegelijk. Dus geweldig dat wij deze kans kunnen pakken.

Ondanks het goede weer is de watertemperatuur slechts 10 graden. Een wetsuit lijkt ons toch wat te koud. Daarom hijsen we ons in een dik neopreen droogpak. Als we met enige hulp in het strakke pak ingepakt zijn hebben we het zeker niet meer koud en stappen aan boord van een klein bootje met open kajuit van Master Divers Patagonia.

Langs de kust zien we de honderden zeeleeuwen al in groepjes op de rotsen liggen. Een kleine 20 minuten later plonzen we het water in en worden direct begroet door de nieuwsgierige speelse zeeleeuwen die om ons heen en onder ons door zwemmen. Als je je hand (met handschoen) uitsteekt snuffelen ze er aan en kan je ze aanraken.

We drijven in onze pakken terwijl we begeleid worden door 1 van de dive masters. Dobberend vlak voor de brullende, ruziënde, grote mannetjes met hun dikke wollige nek als leeuwen manen, vandaar de naam natuurlijk, die op de kant hun kolonie vrouwtjes bevechten.

Het een na het andere vrouwtje duikt het water in, zwemt om ons heen en bekijkt ons met hun schattige koppie terwijl wij hun bekijken.

Super blij dat deze trip door kon gaan en we deze bijzondere ervaring hebben mogen beleven klimmen we na 45 minuten weer aan boord van de boot.

Als toetje passeren we op de terugweg een walvis moeder met haar witte kalf waar we nog enige tijd rond blijven varen zodat we ze goed kunnen bekijken.

Als we ons van het strakke pak ontdaan hebben gaan we nog even een hapje eten in Puerto Madryn. Voor een strandvakantie en als je van wat levendigheid houd is dit stadje prima, maar dan vonden wij het ietwat vreemde Puerto Piramides, ondanks dat het wat stil was als de toeristenbussen weer waren vertrokken, toch knusser. En bovendien moet je voor alle zeedieren echt wel op het schiereiland zijn.

Alleen voor deze unieke snorkeltrip moet je toch echt wel naar Puerto Madryn. En wij zijn blij dat we dat hebben gedaan.

De rest van de dag kunnen we rustig aan doen en rijden in een uurtje verder naar Gaiman, onze overnachtingsplek dicht bij het vliegveld.

En dan staat ons weer een leuke verrassing te wachten. Waar we dachten een simpel, praktisch hotel te treffen belanden we op het platteland buiten het dorp. Verwelkomt door 2 Guanaca's die hier als huisdier worden gehouden en door de warme eigenaresse komen we aan op het erf van een oude estancia en mogen 1 van de kamers uitkiezen. Het oude deel is ingericht met kleine kamertjes met bloemetjes fauteuils, antieke meubels, een houten vloer, een mini keukentje uit grootmoeders tijd en waar de geur van de grote openhaard hangt. Het andere deel komen we binnen door een halletje vol watermeloenen waar jam van wordt gemaakt en heeft een minder klassieke, maar even zo'n unieke sfeer. Dit alles omringd met een giga tuin vol oude, verroeste landbouwwerktuigen, prachtige bomen en planten en een riviertje waar otters in zwemmen. We pakken zelf drankjes uit de koelkast en settelen ons in het zonnetje in de tuin.