Iguazú

Ons laatste punt in Argentinië hebben we uitgekozen vanwege de watervallen van Iguazú.
1 Van de 7 wereldwonderen en terecht. Na een grote aardbeving zijn deze watervallen onstaan, waardoor sindsdien de rivier in 275 watervallen zo'n 80 meter naar beneden dondert.

's Ochtends vertrekken we in een groep met gids naar de Argentijnse kant van de watervallen en bezoeken als eerste de 'Duivelskeel'. Bij aankomst lijken we wel in een druk attractiepark te zijn beland. Met een treintje rijden we naar het begin van het pad. Maar we zijn niet de enige. Er komen jaarlijks honderdduizenden mensen dit natuurspektakel aanschouwen en dat is te merken. Het treintje zit propvol en daarna lopen we in een lange file over het lange pad en over de loopbruggen. Inhalen is bijna niet mogelijk. Af en toe proberen we toch ook van de mooie jungle om ons heen te genieten, prachtige vogels en apen in de boom, kaaimannen, catfish en schildpadden in het water, maar niet te lang want dan houden we de boel achter ons op. En in de verte houden we de gele paraplu van de gids in de gaten.

Bij het uitzichtpunt is het een gedrom van mensen en iedereen wil vanaf het beste punt foto's maken. En de Aziaten vooral van hunzelf.
Op dit punt, wat ze dus de 'duivelskeel' noemen, klettert het water met een enorm geweld in meerdere woeste stromen over de scherpe rand en door een soort trechter naar beneden. Als we dichter bij gaan staan om eens goed in het kolkende water te kijken worden we nat van de waterdamp die door de kracht van het neervallende water als een explosie omhoog wordt geblazen.
Wat een spektakel!

Gelukkig is dat water en ons zweet het enige wat ons vandaag nat maakt, want het is gelukkig prachtig, warm weer en het enige water wat er valt zijn de vele liters van de watervallen.

Met het treintje gaan we terug naar de andere wandelroutes. 1 onderlangs en 1 bovenlangs zodat je de enorme watervallen van alle kanten kunt zien.
Deze zijn groter dan de Victoria falls en veel mooier dan de Niagara falls, zeker met de prachtige, groene jungle er om heen , de grillige vormen van de rotsen er tussen en de vele stromen naast elkaar.
Van verschillende punten zien we de krachtige waterstromen allemaal naast elkaar in een U-vorm naar beneden donderen. Wat een geweldig schouwspel. Echt bijzonder. Vanaf elk punt is het zicht weer anders of mooier en pas bij het laatste punt staan we er wat verder vanaf zodat we de hele, gigantische breedte van alle watervallen naast elkaar kunnen zien. Een enorm indrukwekkend gezicht.

Er is ook nog een optie om met de boot onder de waterval door te gaan, maar aangezien we geen droge kleding bij ons hebben slaan we dat maar even over.
We volgen 'de gele paraplu' naar het restaurant gedeelte, waar alle groepen samen komen en waar het dus mega druk is. De neusbeertjes die hier volop leven komen, als ze de kans krijgen, ook maar wat graag op al dat eten af. Leuke beestjes om te zien.
Omdat we nu alle routes in de ochtend hebben gedaan regelt de gids dat we na de lunch vast terug gebracht worden naar het hotel terwijl de andere helft nog op de boot gaat.
Als we het eerder hadden geweten hadden we het liever rustiger aan gedaan, er meer de tijd voor genomen en dan later met de anderen terug gereden. Want dit bijzondere schouwspel moet je echt even op je in laten werken. Het was nu wel een beetje hollen achter het strakke tijdschema van 'de gele paraplu' aan, want meer dan de route bepalen deed de gids niet.
En bovendien vertelde ze dat het in de middag meestal rustiger is, dus dat zou ik een ander zeker aanraden.

Maar het voordeel was wel dat we nu mooi in de middag tijd hadden om lekker bij het zwembad te liggen. Dit is de eerste keer deze reis, met alle verschillende klimaten, dat het daar warm genoeg voor is.
En morgen hebben we nog een dag om de watervallen van de Braziliaanse kant te bekijken wat weer een heel andere ervaring zal zijn.

In dit warme, vochtige klimaat worden we weer geteisterd door gemene mugjes die ons de nodige souvenirs bezorgen. Maar gelukkig hebben we hier in onze lodge ook weer onze geliefde huisvriend, het plakkertje, ofwel de gekko, die vreselijk zijn best doet om die rotmuggen te verorberen zodat wij rustig kunnen slapen.